Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Καρκίνος του μαστού: έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση


Ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία


• Μία στις 8-10 γυναίκες θα αναπτύξει καρκίνο του μαστού κατά την διάρκεια της ζωής της.


• Ο καρκίνος του μαστού, αποτελεί την δεύτερη αιτία θανάτου από κακοήθη νόσο στον γυναικείο
 πληθυσμό.


• Στην Ελλάδα, κάθε έτος διαγιγνώσκονται περίπου 4.000  νέες περιπτώσεις γυναικών με
καρκίνο του μαστού.

Παράγοντες που σχετίζονται με την εμφάνιση καρκίνου του μαστού:

- Η ηλικία της γυναίκας. Η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού αυξάνει με την ηλικία.
  Πάνω από τις μισές ασθενείς είναι ηλικίας μεγαλύτερης των 60 χρόνων.
- Το χρονικό διάστημα που ο μαστός δέχεται την επίδραση των οιστρογόνων,
  δηλαδή το διάστημα από την έναρξη της περιόδου έως την εμμηνόπαυση.
  Όσο μεγαλύτερο, τόσο αυξάνεται η πιθανότητα καρκίνου του μαστού.
- Η μακροχρόνια χρήση οιστρογόνων μετά την εμμηνόπαυση.
- Κυήσεις σε μεγάλη ηλικία. Πρώτη κύηση σε ηλικία άνω των 35 ετών.
- Η παχυσαρκία, η έλλειψη σωματικής άσκησης.
- Θετικό οικογενειακό ιστορικό, δηλαδή γυναίκα συγγενής Α΄ βαθμού ή δύο και περισσότερες συγγενείς με ιστορικό καρκίνου του μαστού.
- Κληρονομικός καρκίνος. Οφείλεται σε μετάλλαξη ενός γονιδίου.
  Εδώ η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού, είναι περίπου 80% στην διάρκεια της ζωής της γυναίκας-φορέα του γονιδίου.
  Συνοδεύεται και από υψηλή πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών, περίπου 60%.
  Ο κληρονομικός καρκίνος, αποτελεί μόλις το 5-7% του συνολικού αριθμού καρκίνων μαστού.

Ποια είναι τα συμπτώματα των παθήσεων του μαστού;
- Ογκίδιο ή σκληρία στην ψηλάφηση
- Διαταραχές στην εμφάνιση του δέρματος (εισολκή δέρματος, όψη φλοιού πορτοκαλιού)
- Αλλοιώσεις της θηλής (έκκριμα, εισολκή εκζεματοειδείς βλάβες)
- Πόνος, ερυθρότητα και τοπικά αυξημένη θερμοκρασία
- Ψηλαφητά ογκίδια στην μασχάλη

Καλοήθεις παθήσεις του μαστού
- Ιναδένωμα (συνήθως μεταξύ 30-40 ετών)
- Κύστη
- Λίπωμα
- Φυλλοειδής όγκος
- Θήλωμα εντός πόρου
- Φλεγμονή-απόστημα
- Ινοκυστική μαστοπάθεια

Κακοήθεις παθήσεις του μαστού
- Καρκίνος (αδενοκαρκίνωμα) του μαστού
  Λοβιακό διηθητικό
  Πορογενές διηθητικό
  In situ πορογενές ή λοβιακό
- Σάρκωμα
- Μεταστατικοί όγκοι
- Σπάνιοι όγκοι (λέμφωμα, καρκινοειδές)

ΠΡΟΛΗΨΗ
• Αυτοεξέταση (βλέπε σελίδα)
• Κλινική εξέταση από ειδικό ιατρό
• Μαστογραφία

Μαστογραφία
Μπορεί να ανιχνεύσει όγκους πολύ μικρούς σε μέγεθος, πριν γίνουν αντιληπτοί στην ψηλάφηση, ή να αναδείξει πολύ πρώιμους
μη διηθητικούς καρκίνους με την μορφή ασβεστώσεων, ή διαταραχής αρχιτεκτονικής που μπορούν να θεραπευτούν πλήρως.

Άλλες απεικονιστικές διαγνωστικές μέθοδοι
- Υπερηχογράφημα μαστών
- Ψηφιακή μαστογραφία
- Μαγνητική τομογραφία μαστών

Κάθε πότε πρέπει να γίνεται μαστογραφία;
Η πρώτη μαστογραφία για προληπτικό έλεγχο, πρέπει να γίνεται μεταξύ 35 και 40 ετών
και εν συνεχεία κάθε 1-2 έτη μετά την ηλικία των 40 ετών.
Πρέπει όμως να τονιστεί, ότι η μαστογραφία πρέπει να συνδυάζεται με εξέταση από έμπειρο ιατρό.
Το 4-8% των καρκίνων δεν φαίνονται στην μαστογραφία, αλλά μπορούν να εντοπιστούν κλινικά.


Υπάρχει κίνδυνος από την ακτινοβολία;
Από τις 1.000.000 γυναίκες που υποβάλλονται σε Προληπτικό Μαστογραφικό έλεγχο.
- Οι 18.900 θα διαγνωστούν έγκαιρα και με καλή πρόγνωση
- Οι 6 μπορεί να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού σε 10 – 15 έτη (λόγω της δόσης ακτινοβολίας - 0,3rad) 

Υπερηχογράφημα μαστών

Είναι συμπληρωματική μέθοδος και δεν αντικαθιστά την μαστογραφία στον προληπτικό έλεγχο του μαστού.
Χρησιμοποιείται σε γυναίκες με πυκνούς μαστούς, ή για την διάκριση μιας κύστεως από έναν όγκο.
Επίσης χρησιμοποιείται στον προληπτικό έλεγχο γυναικών, ηλικίας μικρότερης των 35 ετών.


Ψηφιακή μαστογραφία
- Έχει μικρότερη δόση ακτινοβολίας από την κλασσική μαστογραφία
- Έχει μεγαλύτερη ευκρίνεια
- Δυνατότητα επεξεργασίας της εικόνας στον ηλεκτρονικό υπολογιστή
- Πιο ακριβή εξέταση


Πότε γίνεται Μαγνητική Τομογραφία;
- Για να παρακολουθήσουμε γυναίκες με πρόθεση σιλικόνης, ή γυναίκες με πυκνούς μαστούς
- Για να ελέγξουμε την ύπαρξη άλλης εστίας στον ίδιο μαστό,  ή στον άλλο μαστό
- Σε κληρονομικό καρκίνο του μαστού




Πρωτόκολλο παρακολούθησης

Ελαφρώς αυξημένος κίνδυνος
  Αυτοεξέταση μαστού: Ανά μήνα
  Κλινική εξέταση μαστού: Ανά έτος
  Μαστογραφία: Ανά έτος αρχίζοντας από την ηλικία των 40 ετών
  Μαγνητική τομογραφία


Μετρίως αυξημένος κίνδυνος
  Αυτοεξέταση: Ανά μήνα
  Κλινική εξέταση: Κάθε 6 μήνες
  Μαστογραφία: Ανά έτος από την ηλικία των 40 ετών, ή 5 – 10 χρόνια νωρίτερα
  από την ηλικία εμφάνισης του νεότερου μέλους της οικογενείας με Ca μαστού
  Μαγνητική: Αυτή τη στιγμή στα πλαίσια ερευνητικού πρωτοκόλλου


Υψηλός κίνδυνος
  Αυτοεξέταση: Ανά μήνα
  Κλινική εξέταση: Κάθε 4-6 μήνες
  Μαστογραφία: Ανά έτος από την ηλικία των 25-35
  Μαγνητική: Αυτή τη στιγμή στα πλαίσια ερευνητικού πρωτοκόλλου

ΔΙΑΓΝΩΣΗ
• Λεπτομερές ιστορικό (γυναικολογικό ατομικό, οικογενειακό)
• Προσεκτική κλινική εξέταση του μαστού
• Μαστογραφία ή άλλες απεικονιστικές μέθοδοι

Επεμβατικές Διαγνωστικές Μέθοδοι
- Αναρρόφηση δια λεπτής βελόνης (FNA)-Κυτταρολογική εξέταση
- Βιοψία δια ευρείας βελόνης (core biopsy).
- Στερεοτακτική βιοψία δια βελόνης με αναρρόφηση (Mammotome)
- Ανοικτή χειρουργική βιοψία
- Βιοψία με τη χρήση συρμάτινου οδηγού-Ιστολογική εξέταση

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
• Χειρουργική επέμβαση
• Ακτινοθεραπεία
• Συστηματική θεραπεία:
  Χημειοθεραπεία
  Ορμονική θεραπεία
  Μονοκλωνικά αντισώματα





Η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της νόσου από ομάδα ειδικών απαιτεί συνεργασία διαφόρων ειδικοτήτων:
- Χειρουργός μαστού
- Ογκολόγος χημειοθεραπευτής
- Ακτινοθεραπευτής
- Παθολογοανατόμος
- Πλαστικός χειρουργός
- Ψυχολόγος



Χειρουργική επέμβαση
- Μαστεκτομή
- Ευρεία ογκεκτομή ή τεταρτεκτομή με διατήρηση του μαστού
- Λεμφαδενικός καθαρισμός μασχάλης
- Λεμφαδένας φρουρός
- Πλαστική αποκατάσταση



Ακτινοθεραπεία
Εφαρμόζεται πάντοτε έπειτα από συντηρητικές επεμβάσεις για καρκίνο (ογκεκτομή), με διατήρηση του μαστού.
Αναλόγως των ενδείξεων μπορεί να εφαρμοστεί και μετά από μαστεκτομή.



Συστηματική θεραπεία
Χημειοθεραπεία:
  Γίνεται σε διηθητικούς καρκίνους του μαστού όταν αυτό απαιτείται. Η απόφαση για χορήγηση χημειοθεραπείας στην ασθενή,
  εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (επιθετικότητα του καρκίνου, αριθμός διηθημένων λεμφαδένων, ηλικία της ασθενούς κτλ).
Ορμονοθεραπεία:
  Χορηγείται σε ασθενείς με όγκους, που έχουν θετικούς ορμονικούς υποδοχείς στην ιστολογική εξέταση.
  Ιδιαίτερα αποτελεσματικά στις μετεμμηνοπαυσιακές ασθενείς,
  είναι τα νεώτερης γενιάς φάρμακα που ονομάζονται αναστολείς της αρωματάσης.
Μονοκλωνικά αντισώματα:
  Είναι η πρώτη εγκεκριμένη γονιδιακή θεραπεία.
  Μειώνει κατά 30% το ποσοστό θνητότητας σε γυναίκες με καρκίνο του μαστού, που είναι θετικός στο αντιγόνο Her-2-neu.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
• Ο καρκίνος του μαστού αφορά 1 στις 8-10 γυναίκες
• Έγκαιρη διάγνωση = Μεγαλύτερες πιθανότητες για ίαση
• Μην παραλείπετε τον προληπτικό έλεγχο
• Δεν είναι όλες οι ψηλαφητές βλάβες του μαστού κακοήθεις
• Πολλές φορές είναι δυνατή η διατήρηση του μαστού έπειτα από επέμβαση για καρκίνο.
  Μετά από μαστεκτομή μπορεί να γίνει πλαστική αποκατάσταση
• Τα νεώτερης γενιάς φάρμακα έχουν αυξήσει σημαντικά το ποσοστό επιβίωσης στην διάρκεια της ζωής της γυναίκας-φορέα του γονιδίου.

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Επεμβάσεις στον εγκέφαλο χωρίς νυστέρι με γ-Knife


Επεμβάσεις στον εγκέφαλο χωρίς νυστέριΠρόκειται για τις «θεραπείες του μέλλοντος» που ήδη εφαρμόζονται στην τεχνική ακτινοχειρουργικής εγκεφάλου και κρανίου, στο νοσοκομείο «Υγεία», με τον εξοπλισμό «Leksell Gamma Knife Perfexion», που αποκτήθηκε πρόσφατα.

Η επέμβαση εκτελείται ουσιαστικά από ένα ρομπότ, εν προκειμένω ένα ακτινοχειρουργικό μηχάνημα που ελέγχεται ειδικά έναν προγραμματισμένο υπολογιστή, να αφαιρεί έναν τρισδιάστατο στόχο.
Οι «λεπίδες» του ρομπότ είναι 200 δέσμες από ακτινοβολία «γάμα» προγραμματισμένες να επιτεθούν στον όγκο, μόνο όταν διασταυρώνονται, καθώς οι δέσμες αυτές περνούν ανέπαφα διαμέσου του κρανίου και του περιβάλλοντα ιστού, χωρίς να τον βλάπτουν και ο ασθενής δεν καταλαβαίνει πόνο, δεν νοιώθει καμιά ενόχληση.
΄Ηδη με τα προηγούμενα μοντέλα της τεχνολογίας ?Gamma Knife?, που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα, έχουν χειρουργηθεί στο «Υγεία», συνολικά 1.100 περιστατικά που περιλαμβάνουν:
- Όγκους εγκεφάλου (μηνιγγίωμα, νευρίνωμα, γλοίωμα, μετάσταση, όγκοι υπόφυσης, επίφυσης κ.λ.π)
- Όγκους βάσεως κρανίου (καρκίνωμα, χόρδωμα, παραγαγγλίωμα, χονδροσάρκωμα)
- Αγγειοβριθείς βλάβες (αρτηριοφλεβώδεις δυσπλασίες, σηραγγώδη αιμαγγειώματα)
- Νευραλγία του τριδύμου νεύρου
Αναλυτικά στοιχεία για τα αποτελέσματα αυτά και τις δυνατότητες της νέας τεχνολογίας, θα παρουσιασθούν στο 15ο Συνέδριο της «Παγκόσμιας Κοινότητας Leksell Gamma Knife», που άρχισε (Κυριακή) στην Αθήνα και θα διαρκέσει έως 20 Μαϊου.
«Θα συζητήσουμε τις νεότερες εξελίξεις στην «ακτινοχειρουργική εγκεφάλου και κρανίου», μας εξηγεί ο πρόεδρος του συνεδρίου, διευθυντής του τμήματος ακτινοχειρουργικής στο « Υγεία» δρ Mάικλ Τόρρενς.
«Η χειρουργική μ΄αυτή την τεχνολογία, αναφέρεται συχνά και ως «χειρουργική χωρίς νυστέρι», διότι δεν γίνεται καμία τομή, ο πόνος ελαχιστοποιείται και μειώνεται σημαντικά ο κίνδυνος για τον ασθενή.
Με την τεχνολογία αυτή μπορούμε να θεραπεύσουμε βλάβες, βαθιά μέσα στον εγκέφαλο όπου σε διαφορετική περίπτωση θα είχαμε τους κινδύνους από μια ανοιχτή χειρουργική επέμβαση.
Με απαράμιλλη ακρίβεια, απελευθερώνεται μοναδική, ισχυρή δόση ακτινοβολίας, πάνω σε βλάβες του εγκεφάλου, σε περιοχές απρόσιτες ή ακατάλληλες για κλασική επέμβαση.
Αυτό επιτυγχάνεται χωρίς γενική αναισθησία και με ελάχιστες επιπλοκές, με άμεση ανάληψη του ασθενούς και με σύντομη μόνο απουσία από την εργασία του.
Για το πολύ σημαντικό αυτό συνέδριο, που αναμένεται να είναι το μεγαλύτερο σε όγκο συμμετοχών συνέδρων από όλον τον κόσμο, θα παρουσιάσουμε σε συνέντευξη τύπου την επόμενη Τρίτη λεπτομέρειες, από τις θεραπείες του μέλλοντος στον τομέα της ακτινοχειρουργικής», καταλήγει ο κ. Τόρρενς.

Η ακτινοχειρουργική με το γ-Knife

Η ακτινοχειρουργική αποτελεί έναν κλάδο της ιατρικής επιστήμης που προσπαθεί να αξιοποιήσει τις ιονίζουσες ακτινοβολίες εφαρμόζοντας αυτές σαν το χειρουργικό νυστέρι στην θεραπεία των χωροκατακτητικών βλαβών στον άνθρωπο.
Στα πλαίσια αυτής της προσέγγισης, υπάρχουν τεχνικές που αφορούν θεραπείες μόνο του εγκεφάλου ή και των υπολοίπων οργάνων.
Οι τεχνικές αυτές παρόλη την σχετική ομοιότητα τους ως προς τον ρόλο που καλούνται να διαδραματίσουν έχουν σημαντικές διαφορές, αλλά η κυριότερη που μας απασχολεί είναι η ακρίβεια με την οποία λειτουργούν σαν το χειρουργικό νυστέρι.
Στην νευροχειρουργική πρακτική, όπου η ακρίβεια της στόχευσης είναι καθοριστική μέχρι σήμερα η ποιο μελετημένη μέθοδος ακτινοχειρουργικής θεραπείας είναι αυτή με το γ-knife με την οποία από διετίας έχει αρχίσει η θεραπευτική εφαρμογή και στην Ελλάδα.   

Ιστορικά δεδομένα
Η τεχνική της ακτινοχειρουργικής με το γ-knife οφείλεται στις προσπάθειες του αείμνηστου σουηδού καθηγητή νευροχειρουργικής Lars Leksell που από το 1951 μέχρι το τέλος της ζωής του ξεκινώντας με την χρήση μίας πηγής Κοβαλτίου προσαρμοσμένης πάνω σε μία συσκευή στερεοταξίας και εφαρμόζοντας την ιονίζουσα ακτινοβολία σαν νυστέρι άρχισε να θεραπεύει ασθενείς με ψυχιατρικά νοσήματα βάζοντας τις βάσεις για τις αρχές τις ακτινοχειρουργικής θεραπείας και ταυτόχρονα βοηθώντας με τους συνεργάτες του την δημιουργία εξελιγμένων μηχανημάτων θεραπείας.

Έκτοτε βέβαια μέχρι σήμερα η εξέλιξη των μηχανημάτων έχει προχωρήσει σημαντικά και έχουμε φτάσει πλέων στο ταυτόχρονο χειρισμό 201 πηγών Κοβαλτίου, στην ακρίβεια στόχευσης του 0,3 mm, με την βοήθεια του αυτόματου συστήματος στερεοτακτικής τοποθέτησης στην επιτυχή εφαρμογή της θεραπείας σε περισσότερους από 250.000 ασθενείς παγκοσμίως που έπασχαν από διάφορα νοσήματα.

Τεχνικά χαρακτηριστικά (μπορείτε να δείτε τις εικόνες στο συνημμένο αρχείο-σύνδεση δείτε επίσης-στο κάτω μέρος της σελίδας)
Όπως βλέπουμε και στις προηγούμενες εικόνες ο εξοπλισμός αποτελείται από την μονάδα θεραπείας, στο εσωτερικό της οποίας βρίσκονται οι 201 πηγές Κοβαλτίου σε διάταξη στην περιφέρεια μίας σφαίρας, καθώς και η διάταξη των εσωτερικών και εξωτερικών 201 στον αριθμό κατευθυντήρων δέσμης που με τον συνδυασμό τους οδηγούν στην επικέντρωση της ιονίζουσας ακτινοβολίας σε ένα επίκεντρο, όπου κατά την διάρκεια της εφαρμογής της θεραπείας το αυτόματο στερεοτακτικό σύστημα τοποθέτησης μετακινεί στις επιτρεπτές (λόγω περιορισμένου ελεύθερου χώρου) θέσεις προεπιλεγμένης στόχευσης την κεφαλή του ασθενούς έτσι που να βρεθούν τμήματα της βλάβης στόχου στο προαναφερόμενο σημείο επικέντρωσης των δεσμών της ακτινοβολίας ούτως ώστε τμηματικά να επιτευχθεί η αντιμετώπιση όλου του στόχου.
Η ακρίβεια της στόχευσης είναι της τάξης των 0,3 mm και για να το πετύχουμε αυτό απαιτείται η ακινητοποίηση της κεφαλής του ασθενούς και η χορήγηση ορθών συντεταγμένων Χ,Ψ,Ζ, στις βολές.

Ενδείξεις
Η μέθοδος της ακτινοχειρουργικής με το γ-knife ενδείκνυται για την θεραπεία χωροκατακτητικών βλαβών όπως:

  • Καλοήθεις όγκοι
Μηνιγγιώματα
Ακουστικά & άλλα νευρινώματα
Αδενώματα υπόφυσης
Αρτηριοφλεβώδεις δυσπλασίες
Σηραγγώδη αιμαγγειώματα
Αστροκυτταρικοί όγκοι
Άλλοι καλοήθεις όγκοι

  • Κακοήθεις όγκοι
Μεταστάσεις εγκεφάλου από όλα τα ιστολογικά είδη
Μελανώματα          
Γλοιοβλαστώματα

  • Λειτουργικές διαταραχές
Νευραλγία τριδύμου
Νόσος του Πάρκινσον & άλλα κινητικά νοσήματα > Δεν έχουμε αντιμετωπίσει τέτοιους
Ιδιοψυχαναγκαστική νεύρωση > ασθενείς στην Ελλάδα

Γενικά στην επιλογή των ασθενών ισχύει ο γενικός περιορισμός ο όγκος να μην ξεπερνά τα 3Χ3Χ3 cm σε διάμετρο και να μην συντρέχουν λόγοι αυξημένης ενδοκρανίου πίεσης, όπου ο χαρακτήρας της αντιμετώπισης είναι το επείγον.
Επιπλέον στις μεταστάσεις ακολουθείται η προεπιλογή του ασθενούς σύμφωνα με την κλίμακα Karnowsky (100=Φυσιολογική ζωή ασθενούς, 90=φυσιολογική δραστηριότητα ελάχιστα συμπτώματα,  80=Με προσπάθεια φυσιολογική δραστηριότητα,  70=αυτοεξηπυρετήται αλλά δεν δύναται να εργαστεί ή να έχει φυσιολογική δραστηριότητα,  60=χριάζεται περιστασιακά βοήθεια  &  50=χριάζεται συστηματικά βοήθεια και ταχτική ιατρική φροντίδα) , όπου επεξεργαζόμαστε έναν συνολικό δείκτη σε συνάρτηση με το μέγεθος της κλίμακας Karnowsky που το θέλουμε >70 , τον έλεγχο της πρωτοπαθούς εστίας (είτε χειρουργικά είτε χημειοθεραπευτικά) και την ύπαρξη ή μη εξωκρανιακών μεταστάσεων απ’ όπου μπορεί να προκύψει και ο μέσος χρόνος επιβίωσης, (Άθροισμα 3=23μήνες, 2=13μήνες,  1=5μήνες &  0,  όπου για το 1 η θεραπεία είναι υπό ερωτηματικό ενώ για το 0 είναι μη αποδεκτή).

Επίσης οι ασθενείς που έχουν άνω των 5 μεταστάσεων, υπάρχει μία τάση διεθνώς να απορρίπτονται για θεραπεία μια που η συνολική έκταση των όγκων θα ξεπερνά τα 7cc . Η θεραπεία του γ-knife συνδυάζεται και με την ολοκράνια ακτινοθεραπεία η οποία μπορεί να έχει προηγηθεί και τότε περιμένουμε δύο μήνες για το γ-knife με σκοπό να ελέγξουμε την αποτελεσματικότητα της ή εκτελείται αμέσως μετά το γ-knife .
Για να τεθούν οι προϋποθέσεις της θεραπείας χρειάζεται η κλινική εξέταση και αξιολόγηση του ασθενούς, η απεικονιστική μελέτη με MRI, CT, ή και αγγειογραφία καθώς, όσον αφορά τα ακουστικά νευρινώματα και ακουόγραμμα.

Τα στάδια της θεραπείας
Για να επιτευχθεί η προαναφερόμενη ακρίβεια, πριν την εφαρμογή της θεραπείας, ακολουθούμε τα εξής στάδια:

1.    Εφαρμόζουμε στον ασθενή υπό τοπική νάρκωση μία στερεοτακτική στεφάνη τύπου Leksell στην κεφαλή του ασθενούς την οποία στηρίζουμε με τέσσερις καρφίδες – βίδες για να εξασφαλίσουμε την μηδενική μετακίνηση εκτός θέσης του ασθενούς

2.    Προχωράμε σε λεπτομερή απεικονιστικό έλεγχο του ασθενούς με MRI εγκεφάλου και κατά περίπτωση με συνοδό CT ή ψηφιακή αγγειογραφία με την στεφάνη πάνω στην οποία προσαρμόζονται ιδικές πλαστικές κατασκευές που παρέχουν την δυνατότητα σύγχρονης απεικόνισης, με την και κατά τον απεικονιστικό έλεγχο, συστήματος αναφοράς συντεταγμένων.

3.  
  Οι εικόνες των MRI, CT, Agio μέσω δικτυακής σύνδεσης εισάγονται στην υπολογιστική μονάδα σχεδιασμού της θεραπείας, όπου αφού γίνει η στερεοτακτική αναγνώριση από το λογισμικό των απεικονίσεων, ακολουθεί ο εντοπισμός του των στόχων και η χάραξη του περιγράμματος των στο χώρο.

4.    Στην συνέχεια ασκούμε εικονικές σφαιρικές βολές διαφόρου και κατάλληλου μεγέθους (διαθέτουμε 4, 8, 14, 18 mm στην διάμετρο) και σε αριθμό που σε τελική ανάλυση να καλύψει όλον τον όγκο του στόχου. Ελέγχουμε την δόση χορήγησης, της οποίας  μπορούμε να αυξομειώσουμε την ποιότητα που υπολογίζουμε στην μονάδα Gy, καθώς και από τα ιστογράμματα που μας παρέχει η μονάδα την συνολική δόση που θα χορηγηθεί στον στόχο και στο κρανίο αλλά και σε υγιείς σχηματισμούς που μπορούμε και πρέπει να προστατέψουμε από την δράση της ακτινοβολίας.

5.  
  Αφού έχουμε ολοκληρώσει τον σχεδιασμό της θεραπείας, μεταφέρεται η πληροφορία στον υπολογιστή που ελέγχει την μονάδα θεραπείας και με τοποθετημένο και ακινητοποιημένο τον ασθενή στο μηχάνημα με την κεφαλή του κλειδωμένη μέσω της στερεοτακτικής στεφάνης, στο αυτόματο σύστημα στερεοτακτικής τοποθέτησης του μηχανήματος προχωράμε στην εκτέλεση εικονικής θεραπείας του ασθενούς ελέγχοντας μία προς μία όλες τις θέσεις στόχευσης που θα βρεθεί η κεφαλή του κατά την θεραπεία για να δούμε ότι όλες οι θέσεις είναι εφικτές και δεν προκαλούν στον ασθενή ενόχληση.

6.    Μετά αυτό τον έλεγχο εκτελείται η θεραπεία που μπορεί να διαρκέσει από 30min- 3h,ανάλογα του αριθμού και του μεγέθους των βλαβών – στόχων . Όταν τελειώσει η θεραπεία αφαιρούμε την στερεοτακτική στεφάνη και μετά από παρακολούθηση και συμπλήρωση 24h ο ασθενής εξέρχεται του νοσοκομείου.

Αποτελέσματα

Για την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας μετά από την θεραπεία γίνεται κλινική πρώτη εκτίμηση των ασθενών ανεξάρτητα διάγνωσης στους 3, 6, 12, 24 μήνες αλλά ανάλογα της διάγνωσης για τα κακοήθη νοσήματα τον 3 μήνα χρειάζεται και MRI με παραμαγνητική ουσία αλλά σε κάποιες περιπτώσεις όπου δεν ήμαστε βέβαιοι για το αποτέλεσμα και PET scan , για δε τα καλοήθη MRI στους 6 μήνες και στους 12 μήνες και ίσως και στους 24 μήνες  και για τα ακουστικά νευρινώματα επιπλέον ακουόγραμμα, ενώ για τις δυσπλασίες τον 240 μήνα και ψηφιακή υπερεκλεκτική παναγγειογραφία εγκεφάλου.

Η συμπεριφορά των χωροκατακτητικών βλαβών είναι διαφορετική ως προς το γ-knife, και απεικονιστικά σαν εικόνα και ως προς την κλινική βελτίωση των συμπτωμάτων,  αλλά και ως προς τον χρόνο εμφάνισης αυτής της βελτίωσης. Δηλαδή η βλάβη ή συρρικνώνεται και σταδιακά εξαφανίζεται συν τω χρόνω και ο ασθενής βελτιώνεται κλινικά (87%) ή παραμένει απεικονιστικά σταθερή και ο ασθενής βελτιώνεται (7%) ή υπάρχει μικρή αύξηση της έκτασης της βλάβης με τον ασθενή όμως να βελτιώνεται κλινικά και αυτό θεωρείται διεθνώς ανταπόκριση στην θεραπεία(2%) και τελικά μπορεί να υπάρξει μη ανταπόκριση στην θεραπεία(4%) με αύξηση των ορίων της βλάβης και κλινική επιδείνωση του ασθενούς όπου χρειάζονται πλέον άλλες θεραπείες. Βέβαια τα ποσοστά είναι οι μέσες τιμές και εξαρτώνται από το είδος της αρχικής διάγνωσης.

¨Έτσι: 
Παρατηρείται συρρίκνωση ή εξαφάνιση

96-99% Νευρινώματα & Μηνιγγιώματα
92% Αστροκυττώματα I
87% Αστροκυττώματα II
>90% Μεταστάσεις
92% Μη εκκριτικά  Αδενώματα
80% GH, ACTH εκκριτικά
40% Προλακτινώματα

Δείτε επίσης: Εικόνες

Πέμπτη 28 Απριλίου 2011

Oι τελευταίες εξελίξεις για την ψηφιακή μαστογραφία

• Μεγάλη έρευνα που έγινε στις ΗΠΑ έδειξε ότι η ψηφιακή μαστογραφία αποτελεί συγκριτικά με την κλασική καλύτερη λύση για τις νεαρές γυναίκες. Η έρευνα έγινε σε 49.000 γυναίκες και έδειξε ότι η ψηφιακή μαστογραφία μπορεί να εντοπίζει καρκινικούς όγκους σε νεαρές γυναίκες και σε γυναίκες με μεγάλη πυκνότητα ιστού. 

• Αμερικανοί επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τέξας άρχισαν ήδη να οραματίζονται την κατάργηση των μαστογραφιών. Λίγες σταγόνες σάλιου στο μικροσκόπιο ίσως αρκούν στο μέλλον για να δείξουν αν υπάρχει όγκος στο μαστό. Oι ερευνητές δημιούργησαν ένα διαγνωστικό τεστ που ελέγχει δείγμα σάλιου από τον ασθενή και μπορεί να εντοπίσει 
τη νεοπλασία στους μαστούς ακόμη και σε πολύ πρώιμο στάδιο. Η όλη έρευνα στηρίζεται στην αλλαγή που προκαλεί ο καρκίνος του μαστού στον τύπο και στην ποσότητα των πρωτεϊνών που εμφανίζονται στις εκκρίσεις των σιελογόνων αδένων. Ωστόσο, απαιτείται ακόμα περαιτέρω διερεύνηση για την αξιοπιστία και την εφαρμογή ενός τέτοιου τεστ..
Πηγή

Η ψηφιακή μαστογραφία εντοπίζει περισσότερα περιστατικά καρκίνου


mammography
Η χρήση ψηφιακής μαστογραφίας εντοπίζει πολύ περισσότερα περιστατικά καρκίνου του μαστού σε σύγκριση με την αναλογική μαστογραφία, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας μελέτης που διεξήχθη στο Διαγνωστικό Κέντρο του Σαν Λούις, στην Καλιφόρνια.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι η αλλαγή από αναλογική σε ψηφιακή μαστογραφία σε μία κοινοτική μονάδα μαστογραφίας αύξησε σημαντικά τον αριθμό περιστατικών καρκίνου του μαστού που εντοπίσθηκαν. Ενώ με την αναλογική μαστογραφία ανιχνεύονταν κατά μέσο όρο 4,1-4,5 περιστατικά καρκίνου ανά 1.000 γυναίκες που ελέγχονταν, μετά την αλλαγή η αναλογία αυτή αυξήθηκε σε 7,9 περιστατικά ανά 1.000 γυναίκες που ελέγχονταν και παρέμεινε σε υψηλά επίπεδα.
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Roentgenology, παρά το γεγονός ότι η ψηφιακή μαστογραφία έχει σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι της αναλογικής, δυστυχώς περίπου 60 έως 70% των μονάδων μαστογραφίας στις Ηνωμένες Πολιτείες χρησιμοποιούν ακόμη την αναλογική.
Επισημαίνοντας την ανάγκη διεξαγωγής περαιτέρω μελετών για την επιβεβαίωση των ευρημάτων τους, οι ερευνητές ενθαρρύνουν τις γυναίκες που υποβάλλονται σε έλεγχο να αναζητούν μονάδες που χρησιμοποιούν την ψηφιακή τεχνολογία, η οποία αφενός είναι ταχύτερη, αφετέρου συνδέεται με υψηλότερο ποσοστό εντοπισμού του καρκίνου.

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Η Siemens παρουσιάζει τον απόλυτο μοριακό τομογράφο


Η Siemens παρουσιάζει το Biograph mMR, το πρώτο ενσωματωμένο ολόσωμο υβριδικό σύστημα μαγνητικού τομογράφου (MR) και ποζιτρονικής τομογραφίας (PET) με δυνατότητα ταυτόχρονης λήψης δεδομένων. Το πρώτο Biograph mMR έχει ήδη εγκατασταθεί και δοκιμάζεται σε κλινική χρήση στο Μόναχο.
Σήμερα, ο Τομέας Υγείας της Siemens παρουσιάζει το νέο του σύστημα, το Biograph mMR, το πρώτο παγκοσμίως ενσωματωμένο ολόσωμο σύστημα μοριακού μαγνητικού τομογράφου με τεχνολογία που επιτρέπει την ταυτόχρονη λήψη δεδομένων και χρησιμοποιείται ήδη για κλινικές δοκιμές. Το επαναστατικό αυτό σύστημα αποτελείται από ένα μαγνητικό τομογράφο (Magnetic Resonance-MR) και ένα ενσωματωμένο σύστημα ποζιτρονικής τομογραφίας (Positron Emission Tomography-PET), τα οποία λειτουργούν σαν ένα. Στο νέο υβριδικό σύστημα 3Τ, οι επιστήμονες της Siemens σε συνεργασία με τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου όπως το Harvard, το Tuebingen και το πολυτεχνείο του Μονάχου πέτυχαν για πρώτη φορά την ανάπτυξη ενός συστήματος το οποίο λαμβάνει ταυτόχρονα δεδομένα MR ανατομίας, φυσιολογίας αλλά και PET μοριακής βιοχημείας από όλο το σώμα. Το πρώτο Biograph mMR έχει ήδη εγκατασταθεί στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Klinikum rechts der Isar του Μονάχου.
'Μαζί με το συνεργάτη μας, τη Siemens, μπαίνουμε σε μια νέα εποχή της διαγνωστικής απεικόνισης', δήλωσε ο καθηγητής Δρ. Markus Schwaiger, διευθυντής της κλινικής μοριακής απεικόνισης στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο. 'Έχουμε ήδη ξεκινήσει την κλινική χρήση του Biograph mMR, σε μια προσπάθεια για έγκαιρη διάγνωση των ασθενειών σε πολύ αρχικό στάδιο, για έλεγχο της εξέλιξης των ασθενειών και για αξιοποίηση αυτής της πληροφορίας για την ανάπτυξη ενός πλάνου θεραπείας το οποίο θα στοχεύει συγκεκριμένα στον αντίστοιχο ασθενή. Επιπλέον, η μειωμένη ακτινοβολία του συστήματος επιτρέπει τη χρήση του για μακροχρόνια παρακολούθηση καρκινοπαθών'.
Με την ταυτόχρονη λήψη δεδομένων MR και PET, το σύστημα αυτό προσφέρει νέες δυνατότητες στη διαγνωστική απεικόνιση. Τη στιγμή που το MR δίνει τη δυνατότητα εκπληκτικής απεικόνισης της μορφολογίας και της λειτουργίας των ιστών, το PET προχωράει ένα βήμα παραπάνω και εξερευνά το ανθρώπινο σώμα σε κυτταρικό επίπεδο και επίπεδο μεταβολισμού. Το επαναστατικό σύστημα είναι ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο για τον προσδιορισμό νευρολογικών, ογκολογικών και καρδιακών παθήσεων αλλά και για τον προγραμματισμό των κατάλληλων θεραπειών. Δεδομένου ότι ο μαγνητικός τομογράφος (MR) δεν εκπέμπει ιονίζουσα ακτινοβολία, το Biograph mMR προσφέρει ένα επιπλέον πλεονέκτημα με πολύ χαμηλής δόσης απεικόνιση. Το Biograph mMR ανοίγει νέους ορίζοντες στην έρευνα, όπως η ανάπτυξη νέων βιοδεικτών (biomarkers) και νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις.
'Το Biograph mMR είναι η πιο πρόσφατη πρωτοποριακή καινοτομία της Siemens στον τομέα της διαγνωστικής απεικόνισης. Θα είναι το νέο εργαλείο για την προώθηση της εξατομικευμένης ιατρικής,' δήλωσε ο Walter Maerzendorfer, CEO του Επιχειρησιακού Τμήματος Μαγνητικής Τομογραφίας στον Τομέα Υγείας της Siemens. 'Το Biograph mMR έχει σχεδιαστεί για την ταυτόχρονη απεικόνιση της μορφολογίας, της λειτουργίας και του μεταβολισμού ολόκληρου του σώματος,' πρόσθεσε η Britta Fuenfstueck, CEO του επιχειρησιακού τμήματος Μοριακής Απεικόνισης στον Τομέα Υγείας της Siemens.
Οι εξετάσεις MR και PET έχουν πλέον καθιερωθεί στην καθημερινή ιατρική ρουτίνα και έχουν αποδείξει ότι είναι πολύτιμα κλινικά διαγνωστικά εργαλεία. Η ενσωμάτωση των δύο τεχνολογιών σε ένα μόνο σύστημα ικανό να λαμβάνει ταυτόχρονα δεδομένα, δημιουργεί την προοπτική για επαναστατικές αλλαγές στη διάγνωση πολλών ασθενειών. Αρχικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι το σύστημα αυτό επιτρέπει τη σάρωση ολόκληρου του σώματος σε 30 μόλις λεπτά και για τις δύο εξετάσεις, σε σχέση με τη μία και πλέον ώρα που απαιτούσαν οι ξεχωριστές εξετάσεις MR και PET.
Η Siemens οραματίζεται μια ευρεία γκάμα κλινικών εφαρμογών για το mMR, που περιλαμβάνουν την έγκαιρη διάγνωση και αναγνώριση σταδίων των των κακοήθων όγκων, καθώς και τον προγραμματισμό και έλεγχο θεραπειών (συμπεριλαμβανομένης και της χειρουργικής θεραπείας).
Μία τεχνολογική επανάσταση
Μέχρι σήμερα ήταν σχεδόν αδύνατο να ενοποιηθούν οι τεχνολογίες MR (Μαγνητικού Τομογράφου και PET (Ποζιτρονικού Τομογράφου): οι συμβατικοί ανιχνευτές PET χρησιμοποιούν φωτοπολλαπλασιαστές οι οποίοι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο όπως αυτό που δημιουργείται από ένα μαγνητικό τομογράφο. Η ενοποίηση των δύο τεχνολογιών περιοριζόταν επίσης από την έλλειψη χώρου μέσα στο μαγνήτη. Για το λόγο αυτό, η εξέταση ΜR-PET γινόταν με δύο ξεχωριστές εξετάσεις (MR και PET) με σημαντική χρονική καθυστέρηση. Με το Biograph mMR, η Siemens εισάγει τον πρώτο μοριακό μαγνητικό τομογράφο για κλινική έρευνα, ο οποίος ενσωματώνει στο μαγνητικό τομογράφο συμπαγείς και εξειδικευμένους ανιχνευτές PET, της νέας επαναστατικής τεχνολογίας 'φωτοδιόδου' χιονοστιβάδας.
Το Biograph mMR περιλαμβάνει την τεχνολογία Tim (Total Imaging Matrix) από τη Siemens, η οποία καθιστά την εξέταση MR ταχύτερη και ευκολότερη.
Ο Γενικός Διευθυντής του τομέα Υγείας της Siemens ΑΕ, Δρ. Ιωάννης Παναγιωτέλης θεωρεί ότι ο νέος τομογράφος θα επιταχύνει την εξέλιξη της εξατομικεμένης ιατρικής καθώς θα παρέχει δυνατότητες όχι μόνο για έγκαιρη διάγνωση αλλά και για ιατρική πρόγνωση. 'Μέχρι σήμερα η ποζιτρονιακή απεικόνιση με τη χρήση τομογράφων PET-CT εντοπιζόταν στην ογκολογία. Το mMR ανοίγει νέα πεδία στη μοριακή τομογραφία όπως η καρδιολογία και η νευρολογία. Σε συνδυασμό με νέους μοριακούς δείκτες που είναι ήδη διαθέσιμοι, είναι βέβαιο ότι το mMR, δηλαδή η μοριακή μαγνητική τομογραφία, θα μπορέσει να υποστηρίξει την ανάπτυξη νέων 'στοχευμένων' μεθόδων θεραπείας, ώστε να σταματήσουμε να αναρωτιόμαστε γιατί κάποια συγκεκριμένη θεραπεία δούλεψε σε έναν ασθενή αλλά δεν δούλεψε στον άλλο. Είμαστε αισιόδοξοι ότι μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια θα δούμε τα πρώτα αποτελέσματα'.

Πηγή

Σπάνια Περίπτωση Ευμεγάθους Αρτηριοφλεβώδους Επικοινωνίας στο Ηπαρ

Οι πρωτοπαθείς αγγειακές δυσπλασίες του ήπατος είναι μια σπάνια διαταραχή, η οποία μπορεί να είναι ιδιοπαθής ή να εμφανιστεί στα πλαίσια της κληρονομικής αιμορραγικής τηλαγγειεκτασίας (ΗΗΤ=hereditary hemorrhagic telangiectasia), γνωστής και ως νόσος Rendu Osler Weber. Παρουσιάζουμε τα υπερηχογραφικά, αγγειογραφικά ευρήματα και τα ευρήματα της αξονικής και μαγνητικής τομογραφίας μιας ευμεγέθους αρτηριοφλεβώδους επικοινωνίας.

Υλικά και Μέθοδος
Ασθενής 70 ετών εξετάσθηκε στο Τμήμα Υπερήχων της Κλινικής μας, προς διερεύνηση εκχυμώσεων και θρομβοπενίας. Κατά την κλινική εξέταση, προέκυψε παρουσία εκχυμώσεων στο δέρμα, ενώ αιματολογικά προέκυψε θρομβοπενία. Ακολούθησε έλεγχος με αξονική τομογραφία, στον Αξονικό Τομογράφο Siemens Somatom Definition Dual Source και μαγνητική τομογραφία στο Μαγνητικό Τομογράφο Siemens 1.5. Tέλος, προς επιβεβαίωση των ευρημάτων, έγινε αγγειογραφικός έλεγχος του ευρήματος.

Αποτελέσματα 
Τα υπερηχογραφικά ευρήματα περιλαμβάνουν στροβιλώδη ροή μέσα σε δίκτυο σωληνωειδών δομών, σημαντική διάταση της ηπατικής αρτηρίας από την έκφυσή της στον κοιλιακό τρίποδα, ανάδειξη αιμολιμνών, της αρτηριοφλεβικής επικοινωνίας ανάμεσα σε κλάδους της ηπατικής αρτηρίας και τη μέση ηπατική φλέβα. Μερικοί εκ των σωληνωτών σχηματισμών φέρουν περιφερικές δακτυλιοειδείς επασβεστώσεις (Εικόνα 1).

Η αξονική και η μαγνητική τομογραφία επιβεβαιώνουν την εικόνα της διατεταμένης ηπατικής αρτηρίας, τόσο στο εξωηπατικό όσο και στο ενδοηπατικό της τμήμα. Επίσης, αναδεικνύουν την πρώιμη πλήρωση των ηπατικών φλεβών στην αρτηριακή φάση σκιαγράφησης του ήπατος, που υποδηλώνει την παρουσία αρτηριοφλεβώδους επικοινωνίας. Ταυτόχρονα, παρατηρείται διάταση ενδοηπατικών χολαγγείων, πιθανώς απότοκη της πίεσης από τα διατεταμένα αγγεία (Εικ. 2,3,4).

Η ανάδειξη του ακριβούς τύπου επικοινωνίας σε μία αγγειακή δυσπλασία ήπατος γίνεται με τον αγγειογραφικό έλεγχο, όπως και στην περίπτωση αυτή, όπου αναδείχθηκε η επικοινωνία σακοειδώς διατεταμένων κλάδων της ηπατικής αρτηρίας με ηπατικές φλέβες (αρτηριοφλεβική επικοινωνία) (Εικ. 5).

Συζήτηση

Πολλές μέθοδοι βρίσκονται στη διάθεσή μας για τη διερεύνηση των αγγειοδυσπλασιών του ήπατος, καθώς και τη συμμετοχή άλλων οργάνων στην περίπτωση της κληρονομικής αιμορραγικής τηλαγγειεκτασίας. Η συμβατική και έγχρωμη Doppler υπερηχογραφία χρησιμοποιείται ευρέως για τη μελέτη του ήπατος, γιατί είναι ευχερώς διαθέσιμη μέθοδος, μη επεμβατική, με χαμηλό κόστος και είναι ικανή να αναδείξει ενδοπαρεγχυματικές αγγειακές επικοινωνίες και άλλες αγγειακές δυσπλασίες, ενώ επιτρέπει ποσοτική και ποιοτική ανάλυση της αρτηριακής, φλεβικής και πυλαίας ροής. Έτσι, η υπερηχογραφία έχει ρόλο και στην παρακολούθηση των ασθενών, παρά το γεγονός ότι η χαμηλή ευαισθησία της μεθόδου και η χαμηλή διακριτική ικανότητα στην ανίχνευση μικρών αρτηριοφλεβωδών επικοινωνιών, παραμένει ο κύριος περιορισμός.

Η ελικοειδής αξονική τομογραφία, ιδίως οι ανιχνευτές πολλαπλών σειρών, που μπορούν να σαρώσουν τρείς έως εφτά φορές γρηγορότερα από τους ανιχνευτές μονής σειράς, μας επιτρέπουν να πραγματοποιούμε μια πλήρη πολυφασική μελέτη του αγγειακού συστήματος του ήπατος. Σε σύγκριση με την παραδοσιακή ελικοειδή CT, η CT πολλαπλών ανιχνευτών βελτιώνει την ποιότητα των αγγειογραφικών και πολυεπίπεδων ανασυνθέσεων και αυξάνει την διαγνωστική ακρίβεια αυτής της μεθόδου, λόγω του μικρότερου πάχους τομής.


Η μαγνητική τομογραφία που πραγματοποιείται με δυναμικές και αγγειογραφικές ακολουθίες παρέχει πληροφορίες παρόμοιες με αυτές της CT στη μελέτη των ανωμαλιών του ήπατος. Ωστόσο, έχουν δημοσιευτεί στη βιβλιογραφία πολύ λίγες μελέτες σχετικά με την ηπατική συμμετοχή αυτής της νόσου.

Η αγγειογραφία, που ήταν η πιο χρήσιμη μέθοδος για την εκτίμηση των αγγειακών ανωμαλιών στο παρελθόν, σήμερα φαίνεται ότι έχει ένδειξη σε επιλεγμένες περιπτώσεις για την αιμοδυναμική μέτρηση σε συμπτωματικούς ασθενείς ή στον προμεταμοσχευτικό έλεγχο. Έχει προταθεί και ο θεραπευτικός ρόλος του ηπατικού αρτηριακού εμβολισμού, για την πρόληψη της καρδιακής ανεπάρκειας ή τη μείωση της πυλαίας υπέρτασης, άλλα παραμένει αντιφατικός, λόγω των απρόβλεπτων αποτελεσμάτων και της συσχέτισής του με τον υψηλό κίνδυνο της θανάσιμης ηπατικής νέκρωσης.

Η μελέτη του ηπατικού παρεγχύματος στους ασθενείς με αρτηριοφλεβώδεις επικοινωνίες, ειδικά στην HHT, είναι σημαντική από κλινικής απόψεως, γιατί η παρουσία οποιασδήποτε αγγειακής αλλαγής, ακόμη και αν συνήθως δεν προκαλεί συμπτωματολογία, θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, όπως πνευμονική υπέρταση και καρδιακή ανεπάρκεια. Άλλα συμπτώματα, όπως πυλαία υπέρταση, πυλαιοσυστηματική εγκεφαλοπάθεια, χολαγγειίτιδα και άτυπη κίρρωση, σχετίζονται επίσης με ηπατικές αγγειακές βλάβες. Αυτό εξηγεί το γεγονός ότι σε ασθενείς με προχωρημένη συμπτωματολογία, η μεταμόσχευση ήπατος παραμένει η μοναδική θεραπευτική εναλλακτική.

Πηγή

Απεικονιστική αξιολόγηση εστιακής βλάβης στο ήπαρ: σύγκριση υπερηχογραφήματος, υπολογιστικής και μαγνητικής τομογραφίας

Εικόνα 1 τυπική απεικόνιση μικρού αιμαγγειώματος σε
 διαδερμικό υπερηχογράφημα ήπατος.
 Τα τελευταία χρόνια η ανάδειξη ηπατικών μεταστάσεων σε πρώιμο στάδιο έχει διευκολυνθεί ιδιαίτερα από την εξέλιξη των πολυτομικών Υπολογιστικών τομογράφων ή τομογράφων πολλαπλών ανιχνευτών (Multi Detector Computed Tomography – MDCT).

     Ο μικρός χρόνος εξέτασης, η δυνατότητα χρήσης λεπτού πάχους τομής και η αξιοποίηση στο μέγιστο των ιδιοτήτων των σκιαγραφικών ουσιών αποτελούν τα κυριότερα πλεονεκτήματα της μεθόδου όσον αφορά στην ανίχνευση και τον χαρακτηρισμό μικρών ηπατικών μεταστάσεων.

     Ο έλεγχος με Μαγνητική τομογραφία είναι συχνά απαραίτητος σε περιπτώσεις διαφοροδιαγνωστικών προβλημάτων που έχουν προκύψει μετά από άλλες απεικονιστικές μεθόδους, ιδιαίτερα σε έδαφος λιπώδους ηπατικής διήθησης. Η ένταση του σήματος ποικίλει αναλόγως του βαθμού της αγγείωσης, της νέκρωσης και της ύπαρξης αιμορραγικών στοιχείων.
     Η χρήση ειδικών σκιαγραφικών ουσιών εκτός των εξωκυτταρίων (Gd-DTPA), έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμη στην ανίχνευση και διάγνωση των ηπατικών μεταστάσεων. Χρησιμοποιούνται ουσίες με στόχο το ηπατοκύτταρο (Mn-DPDP), ουσίες με μεικτή δράση (Gd-BOPTA, Gd-EOB-DTPA) και άλλες που προσλαμβάνονται από το δικτυοενδοθηλιακό σύστημα (SPIO, USPIO).
     Ενώ τα σκιαγραφικά που έχουν εξωκυττάριο δράση δίνουν πληροφορίες για τους μορφολογικούς χαρακτήρες μίας ηπατικής βλάβης, τα ειδικά σκιαγραφικά δίνουν σημαντικές πληροφορίες για το είδος των κυττάρων και τη λειτουργία τους. Ιδιαίτερα οι σκιαγραφικές ουσίες μεικτού τύπου με εξωκυττάριες και ηπατοκυτταρικές ιδιότητες, επιτρέπουν τον ακριβή χαρακτηρισμό γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό στις περιπτώσεις όπου συνυπάρχουν καλοήθεις και κακοήθεις αλλοιώσεις στον ίδιο ασθενή.
     Η σημαντικότερη βελτίωση στην απεικόνιση αφορά στην ανάδειξη των εστιών που είναι μικρότερες του 1εκμ. Από δημοσιευμένες μετααναλύσεις προκύπτει συνολικά μία υπεροχή της Μαγνητικής τομογραφίας ιδιαίτερα ως προς το χαρακτηρισμό μικρών ηπατικών εστιών. Ωστόσο η επιλογή της απεικονιστικής μεθόδου θα πρέπει να εξαρτάται και από τη διαθεσιμότητα καθώς και την υπάρχουσα εξειδίκευση.
     Η Υπολογιστική τομογραφία πολλαπλών φάσεων χρησιμοποιείται στη διάγνωση και τη σταδιοποίηση του ηπατοκυτταρικού καρκίνου (ΗΚΚ), στον αποκλεισμό πολυεστιακής νόσου και στην επιλογή των ασθενών για χειρουργική επέμβαση. Η ευαισθησία της υπολογιστικής τομογραφίας στη διάγνωση του ΗΚΚ κυμαίνεται στις διάφορες σειρές από 87-94% και εξαρτάται τόσο από το μέγεθος του όγκου όσο και από το πρωτόκολλο εξέτασης. Η ακρίβεια της μεθόδου περιορίζεται στην κίρρωση λόγω των διαφοροποιήσεων της αρχιτεκτονικής του ήπατος, της παρουσίας πολλαπλών αναγεννητικών όζων και των αιμοδυναμικών διαταραχών ιδιαίτερα όσον αφορά στην πυλαία κυκλοφορία, με αποτέλεσμα την παρουσία ψευδών αλλοιώσεων. Συνολικά από τελευταίες δημοσιευμένες μετααναλύσεις προκύπτει μία μικρή υπεροχή της μαγνητικής τομογραφίας όσον αφορά στην ευαισθησία της μεθόδου στην ανίχνευση του ΗΚΚ σε σχέση με το υπερηχογράφημα και την υπολογιστική τομογραφία ιδίως σε κιρρωτικούς ασθενείς. Ιδιαίτερα στα μικρά νεοπλάσματα η μαγνητική τομογραφία παρουσιάζει σαφώς μεγαλύτερη ειδικότητα και θετική προγνωστική αξία από τις άλλες μεθόδους.
     Η χρήση ενισχυτών ηχογένειας (σκιαγραφικών) στην υπερηχογραφία τα τελευταία χρόνια άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο ιδιαίτερα στην απεικόνιση των εστιακών αλλοιώσεων του ήπατος. Η μέθοδος έτσι γίνεται ιδιαίτερα ακριβής στον χαρακτηρισμό καλοήθων και κακοήθων ηπατικών εστιών. Η αναφερόμενη στη βιβλιογραφία ευαισθησία και ειδικότητα της μεθόδου στις κακοήθεις εστιακές βλάβες, ανέρχεται σε 95% και 98% αντίστοιχα. Τα ευρήματα του υπερηχογραφήματος με χρήση ενισχυτών ηχογένειας, είναι παρόμοια με τα ευρήματα της υπολογιστικής και της μαγνητικής τομογραφίας, ιδιαίτερα όσον αφορά στην αρτηριακή φάση σκιαγράφησης. Οι διαφορές που προκύπτουν στην πυλαία φάση ενδεχομένως οφείλονται στην τάση των σκιαγραφικών που χρησιμοποιούνται στην υπολογιστική και τη μαγνητική τομογραφία να διαχέονται στον διάμεσο ιστό. Συγκρινόμενες η υπερηχογραφία με χρήση ενισχυτών ηχογένειας και η ελικοειδής υπολογιστική τομογραφία με ιωδιούχα σκιαγραφικά, δεν παρουσιάζουν στατιστικά σημαντικά διαφορές όσον αφορά στην ευαισθησία, την ειδικότητα και τη διαγνωστική ακρίβεια τόσο στις καλοήθεις όσο και στις κακοήθεις εστιακές ηπατικές αλλοιώσεις.
     Γενικότερα με τη χρήση των σκιαγραφικών στην υπερηχογραφία, μειώνεται σημαντικά ο αριθμός των ασαφών διαγνώσεων, βελτιώνεται κατά πολύ η ευαισθησία και η ειδικότητα της μεθόδου, ενώ σε πολλές περιπτώσεις αποφεύγεται η παραπομπή του ασθενούς σε άλλες πολυπλοκότερες διαγνωστικές ή επεμβατικές εξετάσεις.

Εικόνα 2 Υπερηχογράφημα με ενισχυτή ηχογένειας: αναδεικνύονται πολλαπλές υπεραγγειούμενες μεταστάσεις.

Εικόνες 3α,β. (α) Υπολογιστική τομογραφία με σκιαγραφικό και Μαγνητική τομογραφία- ακολουθία Τ2 προσανατολισμού.

Εικόνες 3α,β. (β) Υπολογιστική τομογραφία με σκιαγραφικό. Η υπολογιστική τομογραφία αναδεικνύει μία μεταστατική εστία, ενώ στη Μαγνητική τομογραφία αναγνωρίζεται και μία δεύτερη πολύ μικρής διαμέτρου.

Εικόνες 4α,β. Μαγνητική τομογραφία-ακολουθία Τ2 προσανατολισμού (α)  αναδεικνύει ολιγάριθμες  ηπατικές εστίες. Μαγνητική τομογραφία μετά έγχυση SPIO.


 Εικόνες 4α,β. Μαγνητική τομογραφία-ακολουθία Τ2 προσανατολισμού  (β) στον ίδιο ασθενή , αναδεικνύει πολλαπλές ηπατικές μεταστατικές εστίες.

Εικόνες 5α,β. Υπολογιστική τομογραφία με ιωδιούχο σκιαγραφικό (α) και Μαγνητική τομογραφία με  σκιαγραφικό             Gd-DTPA.

Εικόνες 5α,β. Υπολογιστική τομογραφία με ιωδιούχο σκιαγραφικό (β) . Η Υπολογιστική τομογραφία αναδεικνύει μία  ασαφή ηπατική αλλοίωση, ενώ στη Μαγνητική τομογραφία αναγνωρίζεται σαφέστερα ένα ευμεγέθης ηπάτωμα.

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Νέο όπλο κατά της μετάστασης του καρκίνου του μαστού

Βρετανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι η έρευνά τους για την αποτροπή μετάστασης του καρκίνου του μαστού σε άλλα όργανα στέφθηκε με επιτυχία.

Στα πειράματά τους σε ποντίκια κατάφεραν να μπλοκάρουν τη λειτουργία ενός ενζύμου που φαίνεται να συνδέεται με την εξάπλωση του όγκου και τη θνησιμότητα 
της νόσου. 

Οι επιστήμονες του βρετανικού Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο κατάφεραν να αδρανοποιήσουν το ένζυμο LOXL2 σε πειράματά τους σε ποντίκια με καρκίνο του μαστού.

Όπως ανακοίνωσαν, αυτό απέτρεψε τη μετάσταση του όγκου σε άλλα όργανα.

Στη μελέτη τους τονίζεται ότι το 90% των θανάτων από καρκίνο οφείλεται σε δευτερογενείς όγκους, που έχουν εξαπλωθεί από το αρχικό σημείο εμφάνισής τους.

Η βρετανική έρευνα προσφέρει τη δυνατότητα δημιουργίας μιας αγωγής που θα στοχεύει στο μπλοκάρισμα του συγκεκριμένου ενζύμου, με την ελπίδα περαιτέρω μείωσης των ποσοστών θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού και τις μεταστάσεις του.

Επίσης, η ανίχνευση των επιπέδων του συγκεκριμένου ενζύμου επιτρέπει, σύμφωνα με τους επιστήμονες, την πρόγνωση για το ποιοι όγκοι θα κάνουν μετάσταση, ώστε η κατάσταση του ασθενούς να αντιμετωπιστεί έγκαιρα και με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, εφόσον βέβαια αναπτυχθεί η απαιτούμενη φαρμακευτική αγωγή.

Οι κλινικές δομικές σε ανθρώπους για αυτό το σκοπό αναμένεται να ξεκινήσουν πολύ γρήγορα.
Πηγή

Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

Νευροακτινολογική διερεύνηση της κήλης μεσοσπονδύλιου δίσκου στην ΑΜΣΣ

 1. Απλές και λειτουργικές ακτινογραφίες ΑΜΣΣ
Η πλήρης διερεύνηση της ΑΜΣΣ περιλαμβάνει τις ακτινογραφίες σε πρόσθια, πλάγια, και λοξή προβολή δεξιά-αριστερά, διαστοματική και σε κάμψη και υπερέκταση. Η φυσιολογική προσθιοπίσθια διάμετρος του σπονδυλικού σωλήνα είναι 17mm. Διάμετρος σπονδυλικού σωλήνα & 13-14mm είναι το κρίσιμο σημείο για την έναρξη πιεστικών φαινομένων επί του Ν.Μ. Σε ασθενείς με μυελοπάθεια εάν η μικρότερη εγκάρσια διάμετρος σε κάθε επίπεδο της ΑΜΣΣ είναι μεγαλύτερο από 13mm-14mm στις απλές ακτινογραφίες τότε είναι απίθανο η μυελοπάθεια
 του να οφείλεται σε σπονδυλωτική μυελοπάθεια.
Εύκολος τρόπος για τον υπολογισμό της στεφανιαίας διαμέτρου του σπονδυλικού σωλήνα είναι η μέθοδος του Pavlov. Η προσθιοπίσθια διάμετρος του σπονδυλικού σωλήνα θα πρέπει να ισούται με την προσθιοπίσθα διάμετρο του σπονδυλικού σώματος (APSC/APB=1). Εάν ο λόγος είναι < 0,8 συνυπάρχει συγγενής στένωση του σπονδυλικού σωλήνος.
2. Σπινθηρογράφημα οστών
Η διαγνωστική αυτή μέθοδος έχει μικρά εφαρμογή στην αυχενική σπονδύλωση. Κατέχει όμως σημαντική διαγνωστική αξία για την διαφορική διάγνωση από μεταστάσεις, σπονδυλοδισκίτιδα που παρουσιάζουν ριζομυελικά συμπτώματα.
3. Αξονική τομογραφία ΑΜΣΣ
Η αξονική τομογραφία απεικονίζει τις φυσιολογικές και παθολογικές οστικές δομές του αυχένος όσο καμία άλλη εξέταση. Αποδίδει ακριβείς πληροφορίες για το μέγεθος, την μορφολογία του σπονδυλικού σωλήνος και των σπονδυλικών τρημάτων. Είναι διαγνωστικό εργαλείο για ασθενείς με κάταγμα της ΑΜΣΣ (σώμα, σπονδυλικό τόξο, αρθρώσεις). Πρόσφατα με την τρισδιάστατη αξονική τομογραφία και την ανακατασκευή έχουμε σημαντικές πληροφορίες για τον καθορισμό της χειρουργικής αντιμετωπίσεως της νόσου.
4. Μυελογραφία
Η διαγνωστική αυτή μέθοδο παλαιότερα απετέλεσε την κύρια μέθοδο για την αξιολόγηση των ασθενών με αυχενική σπονδύλωση. Η ανάπτυξη νέων διαγνωστικών εργαλείων περιόρισε την χρησιμότητα της μεθόδου. Μπορεί να συνδυάζεται με αξονική τομογραφία και να παρέχει πληροφορίες τόσο για τις οστικές δομές όσο και για την ακριβή απεικόνιση του Ν.Μ και να συσχετίζεται το εύρος και η μορφολογία του σπονδυλικού σωλήνα και του Ν.Μ.
5. Μαγνητική τομογραφία ΑΜΣΣ
Αποτελεί την πλέον δημοφιλή διαγνωστική μεθοδογία τους ασθενείς με αυχενική σπονδύλωση.
MRI αποκαλύπτει την μεγάλη σπονδυλική στένωση
με ενδομυελική αλλοίωση εντός του Ν.Μ.
Τ1 εικόνες είναι περισσότερο ευαίσθητες στις ανατομικές λεπτομέρειες, ενώ οι Τ2 εικόνες απεικονίζουν καλύτερα τις παθολογικές αλλοιώσεις του νωτιαίου μυελού. Ενδομυελικές αλλοιώσεις όπως συριγγομυελία, όγκοι, αιμώτωμα, οίδημα και ισχαιμία απεικονίζονται χαρακτηριστικά με την μέθοδο αυτή. Τα σπονδυλικά τρήματα δεν απεικονίζονται ικανοποιητικά στην προσθιοπίσθια προβολή. Τα οστεόφυτα και οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις απεικονίζονται ικανοποιητικά, αλλά η μέθοδος μειονεκτεί στο συνδυασμό αξονικής τομογραφίας/μυελογραφίας.
Στους ασθενείς με μυελοπάθεια η μαγνητική τομογραφία αποκαλύπτει τις ενδομυελικές εκφυλιστικές αλλοιώσεις, την μυελομαλάκυνση, την κυστική νέκρωση και την δημιουργία σύριγγος. Οι αλλοιώσεις αυτές συσχετίζονται με το επίπεδο της πίεσης του Ν.Μ., και αξιολογείται το μέγεθος και η έκταση της βλάβης. Η δυναμική μαγνητική τομογραφία μπορεί να αποκαλύψει παθολογικές κινήσεις των αρθρώσεων που προκαλούν βλάβες στον Ν.Μ. Ο συνδυασμός της μαγνητικής τομογραφίας με την χορήγηση παραμαγνητικής ουσίας βοηθά στην διάγνωση της οστεομυελίτιδος και τις σπονδυλοδισκίτιδος της ΑΜΣΣ.
6. Ηλεκτροφυσιολογικές δοκιμασίες
Το ηλεκτρομυογράφημα βοηθά στην αποκάλυψη της βλάβης των νευραξόνων των ριζών δευτεροπαθώς λόγω πίεσης. Με το ηλεκτρομυογράφημα ανευρίσκονται οι ινιδικές συσπάσεις των μυών που νευρούνται από τους πάσχοντες άξονες των ριζών, ενώ η παρουσία του Η αντανακλαστικού φανερώνει την διαταραχή των ενδονευρώνων του Ν.Μ., ενδεικτικό πιεστικής βλάβης των προσθίων κεράτων.
Τα σωματοαισθητικά προκλητά δυναμικά αποτελούν νέο διαγνωστικό εργαλείο για τον εντοπισμό του επιπέδου της βλάβης και διαφορική διάγνωση μεταξύ μυελοπάθειας και ριζοπάθειας. Τα κινητικά προκλητά δυναμικά επίσης βοηθούν και σε συνδυασμό μετά παραπάνω μπορούν να διαφοροδιαγνώσουν την βλάβη των ριζών από βλάβες περιφερικών νεύρων, πλεγμάτων, και μυοπαθειών την περίοδο που η αυχενική σπονδύλωση δεν έχει πλήρως εκδηλώσει την κλινική συνδρομή της.
Πηγή

Μοριακή απεικόνιση στην Πυρηνική Ιατρική


Ποιες πληροφορίες λαμβάνονται από τις τεχνικές μοριακής απεικόνισης;
1. Πληροφορίες σχετικά με τις φυσιολογικές ή παθοφυσιολογικές λειτουργίες σε επίπεδο κυττάρου (Κυτταρική και Μοριακή Βιολογία, Γενετική, διακυτταρική επικοινωνία).
2. Μοναδικές δυνατότητες ποσοτικής εκτίμησης βιολογικών διεργασιών σε ζώντες οργανισμούς.
3. Στοιχεία, τα οποία σχετίζονται με την έκφραση υποδοχέων, έχουν ιδιαίτερη αξία για τη διάγνωση και τη θεραπευτική αντιμετώπιση νοσημάτων.
Οι αρχές της χρήσης των ραδιοφαρμάκων εφαρμόζονται για την απεικόνιση τόσο σε 
in vitro όσο και σε in vivo μελέτες.

Τι είναι τα ραδιοφάρμακα;
Είναι ακτινοενεργές ουσίες, οι οποίες χορηγούνται στον εξεταζόμενο και - κατόπιν - παρακολουθείται η πορεία τους βάσει της ακτινοβολίας που εκπέμπουν (στο πλαίσιο μιας βιολογικής ή βιοχημικής διεργασίας στον οργανισμό). Η χρήση των ραδιοφαρμάκων επιτρέπει:
1. τη μη επεμβατική απεικόνιση φυσιολογικών διεργασιών.
2. τον προσδιορισμό και την ποσοτική εκτίμηση ουσιών και σηματοδοτικών οδών, που θεωρείται ότι παίζουν ρόλο για την εμφάνιση διαταραχών της κυτταρικής λειτουργίας.
3. τον προσδιορισμό παθολογικών διεργασιών που συμμετέχουν σε διάφορα νοσήματα (π.χ. διαταραχές της αιματικής ροής, της κυτταρικής μεμβράνης ή των μεταβολικών οδών, υποξία). 4. τον προσδιορισμό εναλλακτικών τύπων μοριακής διαμόρφωσης υποδοχέων, οι οποίοι έχουν επιπτώσεις στην ενεργοποίηση των υποδοχέων και στη διακυτταρική επικοινωνία.

Ποιες μοριακές αλληλεπιδράσεις είναι δυνατό να μελετηθούν;
Η κλασική μοριακή απεικόνιση των υποδοχέων περιλαμβάνει την επισήμανση μιας ουσίας, η οποία προσομοιάζει προς τον φυσιολογικό συνδέτη του υποδοχέα στις συνάψεις. Η διαδικασία αυτή παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις αλληλεπιδράσεις συνδέτη – υποδοχέα στη Νευροφυσιολογία και την επίδραση των εναλλακτικών τρόπων σύνδεσής τους για την εμφάνιση συγκεκριμένων νευρολογικών και ψυχιατρικών διαταραχών. Επίσης, είναι γνωστό ότι οι αλληλεπιδράσεις συνδέτη – υποδοχέα παίζουν σημαντικό ρόλο και για άλλες παθολογικές καταστάσεις, όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης και ο καρκίνος.
Άλλες μορφές μοριακής αλληλεπίδρασης, που είναι δυνατό να μελετηθούν, περιλαμβάνουν τα σύμπλοκα:
1. αντιγόνου – αντισώματος
2. ενζύμου – υποστρώματος
3. ουσιών μεταφορέων – υποστρώματος
Κατά τις μελέτες in vivo, η ποσότητα του χορηγούμενου ραδιοφαρμάκου βρίσκεται σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από αυτά των θεραπευτικών δόσεων, ώστε να αποφεύγονται ανεπιθύμητες ενέργειες.
Μια επιπλέον απεικονιστική τεχνική αφορά τη χορήγηση συνθετικών ολιγονουκλεοτιδίων, τα οποία έχουν παραχθεί ώστε να συνδέονται με πεπτίδια ή συγκεκριμένες νουκλεοτιδικές αλληλουχίες.

Ποιοι παράγοντες λαμβάνονται υπόψη κατά την αξιολόγηση ουσιών για μελέτες μοριακής απεικόνισης;
Διάφοροι παράγοντες λαμβάνονται υπόψη για την αξιολόγηση ουσιών που είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν σε μελέτες μοριακής απεικόνισης. Οι παράγοντες αυτοί ταξινομούνται ανάλογα με το εάν έχουν σχέση με τον συνδέτη ή την ουσία – στόχο της απεικόνισης. Ωστόσο, μία τέτοια σαφής διάκριση δεν είναι πραγματική, καθώς πολλοί από τους παράγοντες αφορούν κυρίως το σύμπλοκο συνδέτη – στόχου παρά κάποιο από τα δύο συστατικά του στοιχεία.

Χαρακτηριστικά του συνδέτη
1. Φυσικοχημικά χαρακτηριστικά (π.χ. μέγεθος, φορτίο, διαλυτότητα, επισήμανση με ραδιοϊσότοπο).
2. Χορήγηση (π.χ. ενδοφλέβια, τοπική).
3. Σύνδεση με τον στόχο (π.χ. συγγένεια, ειδικότητα, μοριακή διαμόρφωση).
4. Βιολογικές επιδράσεις (π.χ. τοξικότητα, ανοσογονικότητα, ενεργοποίηση ή απενεργοποίηση υποδοχέα).
5. Κινητική της ουσίας στον οργανισμό (π.χ. μεταβολισμός, απέκκριση).

Χαρακτηριστικά της ουσίας - στόχου
1. Εντόπιση (π.χ. σε ιστούς, στα κύτταρα).
2. Προσβασιμότητα ως προς τον συνδέτη (π.χ. αιμάτωση, παρουσία φραγμών, διαπερατότητα τριχοειδών).
3. Έκφραση (π.χ. πυκνότητα ανά κύτταρο, αναλογία κυττάρων που την εκφράζουν, μοριακή διαμόρφωση, βιολογική τροποποίηση).
4. Λειτουργικότητα.
5. Κινητική της ουσίας στον οργανισμό (π.χ. μεταβολισμός, ρυθμός σύνδεσης με τον συγκεκριμένο συνδέτη).

Μοριακή απεικόνιση στην κλινική πράξη
Η απεικόνιση κυττάρων έχει χρησιμοποιηθεί για τη διαγνωστική διερεύνηση λοιμώξεων με την επισήμανση λευκοκυττάρων με In-111 ή Tc-99m.
Στη Νευρολογία, αξιολογούνται σε κλινικές μελέτες κυτταρικές θεραπείες για τη νόσο Parkinson και Huntington. Η τεχνική PET εφαρμόζεται για την παρακολούθηση της εξέλιξης της νόσου και τη διαπίστωση θεραπευτικού αποτελέσματος (ως προς το σύστημα της ντοπαμίνης ή τον μεταβολισμό της γλυκόζης) μετά την εφαρμογή παρεμβάσεων με βλαστικά κύτταρα.
Στην Καρδιολογία, τα βλαστικά και τα προγονικά κύτταρα έχουν χρησιμοποιηθεί σε κλινικές μελέτες για τη βελτίωση της μυοκαρδιακής λειτουργίας σε ασθενείς με οξεία ισχαιμία του μυοκαρδίου ή με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια. Η παρακολούθηση των κυττάρων αποτελεί σημαντικό στοιχεία για τη διαπίστωση της επιτυχούς μεταφοράς τους στις περιοχές με βλάβη. Τα κύτταρα είναι δυνατό να επισημανθούν με ραδιοφάρμακα για την πραγματοποίηση μελετών SPECT ή PET. Η τεχνική PET έχει, επίσης, εφαρμοστεί για την απεικόνιση της επιτυχούς μεταφοράς γονιδίων στο μυοκάρδιο.
Στην Ογκολογία, συνεχίζεται η ανάπτυξη κυτταρικών θεραπειών. Η παρακολούθηση των κυττάρων με εφαρμογή της τεχνικής SPECT ή PET επιτρέπει την αξιολόγηση των θεραπευτικών επιδράσεων στις νεοπλασίες ή στους λεμφαδένες και παρέχει πληροφορίες για την υποχώρηση της νόσου. Η καταγραφή των μεταβολικών διεργασιών στην περιοχή της βλάβης προσφέρει ενδείξεις για τη λειτουργική έκβαση των κυτταρικών θεραπειών.
Ο προσδιορισμός βιολογικών δεικτών, οι οποίοι συνδέονται με παθολογικές καταστάσεις, αποτελεί άλλη μια περιοχή ερευνητικού ενδιαφέροντος. Παράλληλα, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη καινούργιων παραγόντων απεικόνισης.

Μοριακή απεικόνιση και ανάπτυξη νέων φαρμάκων
Η διακυτταρική επικοινωνία έχει αποδειχθεί ότι παίζει σημαντικό ρόλο για την εμφάνιση διαταραχών της κυτταρικής λειτουργίας. Συνεπώς, η έρευνα για την ανακάλυψη νέων φαρμακευτικών ουσιών, οι οποίες θα παρεμβαίνουν στις αντίστοιχες σηματοδοτικές οδούς, αποτελεί μια από τις πιο ενεργές περιοχές μελετών.
Η μοριακή απεικόνιση συμβάλλει στον προσδιορισμό των φαρμακευτικών επιδράσεων σε επίπεδο κυτταρικής λειτουργίας και στη μελέτη της κατανομής του φαρμάκου in vivo. Η προσέγγιση αυτή έχει ήδη εφαρμοστεί με επιτυχία για την αξιολόγηση των επιδράσεων μονοκλωνικών αντισωμάτων και πεπτιδίων, ενώ οι τεχνικές SPECT και PET χρησιμοποιούνται πλέον όλο και περισσότερο για τη μελέτη καινούργιων φαρμακευτικών παραγόντων (συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων σηματοδοτικών οδών και ουσιών που επιδρούν σε συγκεκριμένους υποδοχείς).

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Το Thyrogen λαμβάνει επέκταση της ένδειξης για τους ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς

Το Thyrogen (θυρεοτροπίνη άλφα) της Genzyme λαμβάνει επέκταση της ένδειξης για τους ασθενείς με Καρκίνο του Θυρεοειδούς από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Η εταιρεία Genzyme ανακοίνωσε ότι ο Ευρωπαϊκός οργανισμός Φαρμάκων ενέκρινε την επέκταση της ένδειξης του σκευάσματος Thyrogen (θυρεοτροπίνη άλφα) το οποίο, σε συνδυασμό με 100m-Ci ραδιενεργού ιωδίου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εξάλειψη των υπολειμμάτων θυρεοειδικού ιστού, σε όλους πλέον τους ασθενείς με καλά διαφοροποιημένο καρκίνο του θυρεοειδούς, χωρίς επιβεβαιωμένες απομακρυσμένες μεταστάσεις. Η προηγούμενη ένδειξη περιόριζε τη χρήση του Thyrogen στους ασθενείς χαμηλού κινδύνου.

Η νέα ευρωπαϊκή ένδειξη στηρίχθηκε σε δεδομένα μελετών στις οποίες συμμετείχαν περισσότεροι από 700 ασθενείς και είναι πλέον σύμφωνη με αυτήν των ΗΠΑ.
Το Thyrogen χρησιμοποιείται σε ασθενείς με καλά διαφοροποιημένο καρκίνο του θυρεοειδούς που έχουν υποστεί ολική ή υφολική θυρεοειδεκτομή, δίνοντας τη δυνατότητα σε αυτόν τον πληθυσμό ασθενών να μη διακόψει τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης. Το Thyrogen αποτρέπει, κατ’ αυτόν τον τρόπο, την εμφάνιση υποθυρεοειδισμού και τις επακόλουθες συνέπειές του, όπως είναι η επιδείνωση της ποιότητας ζωής των ασθενών και η αυξημένη νοσηρότητα όπως στο καρδιαγγειακό και στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Το 2010, το Thyrogen κλείνει 10 χρόνια συνεχούς κλινικής εμπειρίας, με περισσότερες από 650.000 επιτυχείς εφαρμογές σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι σύλλογοι ασθενών με καρκίνο του θυρεοειδούς υποδέχθηκαν με μεγάλη ικανοποίηση την απόφαση του Ευρωπαϊκού οργανισμού Φαρμάκων. ‘Η απόφαση αυτή είναι ιστορική’, δήλωσε η κ Kate Farnell, πρόεδρος του συλλόγου ασθενών με καρκίνο του θυρεοειδούς της Μεγ. Βρετανίας, καταλήγοντας ότι ‘ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να έχει πολύ σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στη ζωή των ασθενών. Λιγότεροι ασθενείς θα υποφέρουν πλέον στο μέλλον, χάρις σε αυτήν τη σπουδαία εξέλιξη’.

Σχετικά με το Thyrogen

Η δραστική ουσία του Thyrogen, η θυροτροπίνη άλφα, είναι ανθρωπίνως ανασυνδυασμένη ορμόνη που διεγείρει τα κύτταρα του θυρεοειδούς (θυρεοειδοτρόπος ορμόνη, TSH) και η οποία παράγεται από την υπόφυση.
Όταν αφαιρεθεί ο θυρεοειδής αδένας, οι ασθενείς θα πρέπει να λάβουν θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης με θυροξίνη, η οποία καθιστά τα όποια κύτταρα του θυρεοειδούς έχουν απομείνει, ανενεργά. Η εξωγενής χορήγηση θυροξίνης μηδενίζει τα επίπεδα TSH που παράγει ο οργανισμός. Από την άλλη πλευρά, ο ιατρός χρειάζεται μετεγχειρητικά την TSH, προκειμένου να ανιχνεύσει τα υπολειμματικά θυρεοειδικά ή /και καρκινικά κύτταρα μετά την επέμβαση και τα οποία αποτελούν εστίες δυνητικών υποτροπών.
Πριν την κυκλοφορία του Thyrogen, η πρακτική ήταν η διακοπή χορήγησης θυροξίνης και η εμφάνιση υποθυρεοειδισμού, ο οποίος συνοδευόταν από αύξηση των επιπέδων TSH.
Η χορήγηση Thyrogen, επιτρέπει σήμερα, την αύξηση των επιπέδων της TSH, χωρίς τη διακοπή της θυροξίνης και την εμφάνιση υποθυρεοειδισμού στους ασθενείς, μετά από θυρεοειδεκτομή. Το Thyrogen διεγείρει τα εναπομείναντα κύτταρα του θυρεοειδούς, όπως και τα καρκινικά κύτταρα. Ο ιατρός στη συνέχεια με συνδυασμό με ραδιενεργό ιωδίο(100m-Ci) προχωρεί στην καταστροφή του υπολλειματικού θυρεοειδικού ιστού. Ακολούθως ανιχνεύει τη δραστηριότητα αυτών των κυττάρων μετρώντας στο αίμα τα επίπεδα μιας πρωτεΐνης που λέγεται θυρεοσφαιρίνη (Tg) ή /και χρησιμοποιώντας απεικονιστικές μεθόδους με ραδιενεργό ιώδιο, το οποίο προσλαμβάνεται από τα θυρεοειδικά κύτταρα.


Καρκίνος του θυρεοειδούς
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς μπορεί να εμφανιστεί σε άνδρες και γυναίκες. Η συχνότητά του είναι ωστόσο, τριπλάσια στις γυναίκες. Κάθε χρόνο εμφανίζονται 141.000 περίπου νέα περιστατικά, τα οποία καταλήγουν σε 35.000 θανάτους. Μόνον στην Ευρώπη ανιχνεύονται 28.500 νέες περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς το χρόνο και καταγράφονται 7.000 περίπου θάνατοι.
Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση του καρκίνου του θυρεοειδούς αποτελεί τη βάση για τα πολύ υψηλά ποσοστά επιβίωσης. Η συνήθης θεραπευτική αντιμετώπιση του καλά διαφοροποιημένου καρκίνου του θυρεοειδούς περιλαμβάνει τη χειρουργική αφαίρεση του αδένα (θυρεοειδεκτομή), η οποία ακολουθείται από χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου για την καταστροφή των υπολειμμάτων θυρεοειδικού ιστού επιτρέποντας την καλύτερη παρακολούθηση των ασθενών. Ποσοστό έως και 30% των ασθενών μπορεί να εμφανίσει υποτροπή, μερικές φορές αρκετά χρόνια μετά τη χειρουργική επέμβαση. Για το λόγο αυτόν, η παρακολούθηση των ασθενών πρέπει να συνεχίζεται σε μακροχρόνια βάση και η ανίχνευση των υποτροπών πρέπει να γίνεται έγκαιρα.
Πηγή