Μαγνητική τομογραφία καρδιάς

                                               Εικόνα από μαγνητική τομογραφία
                                      L:Πνεύμονες, H:Καρδιά, Lv:Ήπαρ,  C: Κλείδα

Στην μαγνητική τομογραφία καρδιάς (MRI), ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο και ραδιοκύματα χρησιμοποιούνται για να παραγάγουν τις λεπτομερείς εικόνες της καρδιάς και του θώρακα. Αυτή η ακριβή και περίπλοκη διαδικασία χρησιμοποιείται κυρίως για τη διάγνωση των σύνθετων συγγενών καρδιακών παθήσεων.

Ο ασθενής τοποθετείται μέσα σε μια ηλεκτρομαγνητική αίθουσα που διεγείρει τους πυρήνες των ατόμων κάνοντάς τους να τεθούν σε παράλληλη διάταξη ο ένας προς τον άλλο. (Κανονικά, οι πυρήνες έχουν τυχαία κατεύθυνση.)

Κατόπιν μια ριπή ραδιοκυμάτων εκπέμπεται, καταστρέφοντας τη παράλληλη διάταξη των πυρήνων. Εν συνεχεία, δεδομένου ότι οι πυρήνες παρατάσσονται πάλι παράλληλα, εκπέμπουν τα χαρακτηριστικά σήματα, τα οποία μετατρέπονται σε δι- και τρισδιάστατες εικόνες των ανατομικών δομών της καρδιάς.

Μαγνητικός τομογράφος

Συνήθως, δεν απαιτείται η έγχυση μιας παραμαγνητικής ουσίας που μπορεί να ενισχύσει την εικόνα. Περιστασιακά, εντούτοις, ένας παραμαγνητικό υλικό αντίθεσης (μια ουσία που προσελκύεται από τα ισχυρά μαγνητικά πεδία) δίνεται ενδοφλεβίως για να αυξήσει τη ποιότητα της εικόνας.

Η μαγνητική τομογραφία καρδιάς έχει μερικά μειονεκτήματα. Χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να παραγάγει τις εικόνες από την αξονική τομογραφία (ΑΤ) και λόγω της συνεχούς κίνησης της καρδιάς, οι εικόνες που λαμβάνονται με τη μαγνητική τομογραφία καρδιάς είναι πιο συγκεχυμένες από εκείνες που λαμβάνονται με τη ΑΤ. Επιπλέον, μερικοί άνθρωποι αισθάνονται άσχημα, λόγω κλειστοφοβίας, κατά τη διάρκεια της εξέτασης επειδή πρέπει να βρεθούν για πολύ χρόνο σε ένα μικρό και στενό χώρο. Ένας νέος ανιχνευτής MRI που έχει μια ανοικτή πλευρά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τους ανθρώπους που έχουν κλειστοφοβία ή που είναι παχύσαρκοι. Εντούτοις, οι εικόνες που παράγονται από αυτόν τον τύπο ανιχνευτή είναι κατώτερες από εκείνους που παράγονται από τον παραδοσιακό ανιχνευτή.

Η αγγειογραφία μαγνητικής αντήχησης  (MRA) είναι ένας τύπος απεικόνισης μαγνητικής αντήχησης (MRI) που εστιάζει στα αγγεία παρά τα συμπαγή όργανα. Η MRA παράγει εικόνες των αγγείων και της ροής του αίματος παρόμοιων σε ποιότητα με εκείνους που παράγονται από τη στεφανιογραφία. Η MRA μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ανιχνεύσει τα ανευρύσματα της αορτής, στενώσεις των αρτηριών όπως των στεφανιαίων, νεφρικών ή άλλων περιφερικών αρτηριών.

Η μέθοδος δίνει με ακρίβεια πληροφορίες στις παρακάτω περιπτώσεις:

Στεφανιαία νόσος.

Διακρίνεται το ισχαιμικό από το φυσιολογικό μυοκάρδιο. Παίρνουμε πληροφορίες για το μέγεθος και τη λειτουργικότητα της αριστερής κοιλίας και μπορούμε να καθορίσουμε την ύπαρξη θρόμβου ή ανευρύσματος. Δεν μπορεί όμως να αντικαταστήσει τη στεφανιογραφία για τη μελέτη των στεφανιαίων αγγείων.

Μυοκαρδιοπάθειες

Μπορούμε με ακρίβεια να καθορίσουμε το πάχος του μυοκαρδίου, τον όγκο και τη λειτουργικότητα της αριστερής κοιλίας.

Βαλβιδοπάθειες

Μπορεί να εκτιμηθεί ο βαθμός ανεπάρκειας και στενώσεως όπως και η πάχυνση των βαλβίδων.

Συγγενείς καρδιοπάθειες

Είναι σπουδαία μέθοδος εκτίμησης ορισμένων συγγενών καρδιοπαθειών, π.χ. μετάθεσης μεγάλων αγγείων, ατρησίας πνευμονικής αρτηρίας, στένωσης του ισθμού της αορτής, τετραλογία του Fallot.

Παθήσεις περικαρδίου

Εύκολα μπορούμε να μετρήσουμε το πάχος του περικαρδίου ή την ύπαρξη περικαρδιακών ή εξωκαρδιακών όγκων.

Όγκοι της καρδιάς

Λαμβάνουμε ακριβέστατες πληροφορίες για ύπαρξη όγκων εντός ή εκτός των καρδιακών κοιλοτήτων.

Αορτή και περιφερικά αγγεία

Μπορεί να απεικονίσει το μέγεθος και το σχήμα τους. Βοηθά στη διαφοροδιάγνωση μεταξύ ανευρύσματος ή διατάσεως της αορτής και ενδοτοιχωματικής αιμορραγίας.

Πηγή