Eικόνα PET scan |
Ένα θέμα για το οποίο δε συζητάμε καθόλου, αποτελεί το μέγιστο φόβο πολλών, ίσως των περισσότερων. Ο λόγος είναι γιατί ο κόσμος δεν γνωρίζει πολλά για τις μεταστάσεις, με τις λίγες γνώσεις που έχει ο καθένας (πολλές φορές μηδενικές) αρκεί να ακούσει τη λέξη μετάσταση για να θεωρήσει τον καρκινοπαθή ετοιμοθάνατο. Ακόμα, οι ίδιοι οι καρκινοπαθείς φοβούντε τις μεταστάσεις, περισσότερο στα ζωτικά όργανα αλλά και των οστών είναι τρόμος.
Ο σκοπός αυτής της ανάρτησης είναι να απομυθοποιηθεί το θέμα των μεταστάσεων στα οστά.
Η εικόνα παραπάνω είναι μια εικόνα PET SCAN
που είχε κάνει αμέσως μετά τη διάγνωση στις 27/5/08 ένας καρκινοπαθής. Πάνω αριστερά και κάτω στις δύο εικόνες φαίνεται ο όγκος που είχε στον πνεύμονα, το φωτεινό μέρος. Και στις τρεις εικόνες υπάρχει άλλο ένα φωτεινό σημείο, είναι το 3ο πλευρό δεξιά που την είχε αρπάξει. Στην πάνω δεξιά εικόνα φαίνονται οι μεταστάσεις του στη σπονδυλική στήλη, μια μεγάλη στο ιερό οστό και άλλες δύο. Από τότε, το διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ Gemzar και Tarceva (το σχήμα Alimta & Sisplatin δε του έκανε τίποτα) βρήκε ευκαιρία ο διάολος και προχώρησε. Εστίες στον 3ο, 5ο, 8ο σπόνδυλο, μια εστία στο 5ο πλευρό αριστερά και 2 εστίες στα λαγόνια.
που είχε κάνει αμέσως μετά τη διάγνωση στις 27/5/08 ένας καρκινοπαθής. Πάνω αριστερά και κάτω στις δύο εικόνες φαίνεται ο όγκος που είχε στον πνεύμονα, το φωτεινό μέρος. Και στις τρεις εικόνες υπάρχει άλλο ένα φωτεινό σημείο, είναι το 3ο πλευρό δεξιά που την είχε αρπάξει. Στην πάνω δεξιά εικόνα φαίνονται οι μεταστάσεις του στη σπονδυλική στήλη, μια μεγάλη στο ιερό οστό και άλλες δύο. Από τότε, το διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ Gemzar και Tarceva (το σχήμα Alimta & Sisplatin δε του έκανε τίποτα) βρήκε ευκαιρία ο διάολος και προχώρησε. Εστίες στον 3ο, 5ο, 8ο σπόνδυλο, μια εστία στο 5ο πλευρό αριστερά και 2 εστίες στα λαγόνια.
Να τα πάρουμε από την αρχή όμως, τι σημαίνει η μετάσταση στα οστά:
1. Σημαίνει δυστυχώς πως δε σου έδωσε σημάδια νωρίς και η διάγνωση έγινε αργά, είχε χρόνο ο καρκίνος να ταξιδέψει μέσω του αίματος και να εγκατασταθεί στα οστά, όπου τα "τρώει", αφαιρεί δηλαδή ασβέστιο και δημιουργεί "λύσεις", έτσι το λένε.
2. Αν οι μεταστάσεις είναι πολλές και μακριά από την πρωτογενή εστία, κατατάσεσαι στο 4ο στάδιο. Ουσιαστικά, αν υπάρχουν 1-2 εστίες κοντά στην αρχική και μπορεί να γίνει χειρουργείο, τότε μπορεί κάλλιστα ο χειρουργός να αφαιρέσει το/τα πλευρό/ά χωρίς κανένα πρόβλημα. Οι άντρες ήδη έχουνε 1 λιγότερο από τη μια πλευρά, δεν παθαίνουνε τίποτα αν λείψει και κανένα ακόμα. Αν όμως οι εστίες είναι περισσότερες και απομακρυσμένες, τότε απλά δεν έχει νόημα να γίνει χειρουργείο, δεν μπορούν να αφαιρεθούν όλες οι εστίες. Το κακό είναι ότι οι περιπτώσεις με μεταστάσεις στα οστά λογίζονται σαν μη χειρουργήσιμες. Το σκεπτικό είναι πως δεν υπάρχει όφελος από την αφαίρεση μιας εστίας ενώ συνεχίζουν να υπάρχουν άλλες, έτσι το βλέπουν οι ογκολόγοι και οι χειρουργοί.
3. Ακόμα, μεταστάσεις σε προχωρημένο στάδιο δίνουν πόνο και ενόχληση. Πολλοί έχουνε βρει τον καρκίνο γιατί είχανε πόνο στη μέση, ο κύριος εδώ ήταν έτοιμος να αλλάξει στρώμα γιατί πίστευε ότι πόναγε λόγω κακής στάσης ύπνου. Μετά τη διάγνωση όμως, οι οστικές εντοπίσεις θεραπεύονται κι αυτές με τα ΧΜΘ φάρμακα όπως και οι συμπαγείς όγκοι. Αν υπάρχει πόνος μπορεί να αντιμετωπιστεί και με τοπική ακτινοθεραπεία. Υπάρχουν αρκετές λύσεις για την ανακούφιση από τον πόνο. Επιπλέον, με τη χορήγηση των διφωσφονικών (πχ Zometa) σταματά η αφαίρεση ασβεστίου και περνάει μπροστά η εναπόθεση, με σκοπό να κλείσουν οι οπές/εστίες.
4. Συνήθως δεν μπορεί να ξέρει κανείς αν έχει κλείσει μια οστική εστία, αν έχει καθαρίσει από τα καρκινικά κύτταρα. Αυτό γιατί στις αξονικές και μαγνητικές συνήθως συνεχίζουν και απεικονίζονται οι βλάβες, ανεξάρτητα αν υπάρχει δραστηριότητα εκεί ή όχι. Δεν το είχε δει αλλά του είχαν πει οι γιατροί πως μετά από χρόνια είναι πιθανόν να θεωρηθεί αρνητική μια εστία όταν συγκρινόμενη με παλιότερες απεικονίσεις φανεί πως δεν υπάρχει πια βλάβη.
Τι σημαίνει στην πράξη η ύπαρξη των οστικών μεταστάσεων: τα καρκινικά κύτταρα αφαιρούν το ασβέστιο από τα οστά και σε προχωρημένες καταστάσεις τα κάνουν επιρρεπή στα κατάγματα. Θα πρέπει όμως να είναι μεγάλη η λύση και να καταπονηθεί ιδιαίτερα το οστό. Στον πόνο αναφερθήκαμε προηγουμένως, μπορεί να ανακουφιστεί με παυσίπονα στην αρχή μέχρι να δράσουν τα ΧΜΘ φάρμακα. Από κει και πέρα, δεν υπάρχει κάποια άλλη επιβάρυνση λόγω της ύπαρξης μεταστάσεων, αν είναι σταθερές οι εστίες και δεν προκαλούν πόνο δεν υπάρχει λόγος να προκαλούν και πονοκέφαλο.
Ο κύριος εδώ, είχε κάποιες ενοχλήσεις στην αρχή, τους πρώτους 2-3 μήνες. Φρόντιζε να μην καταπονεί τη μέση μου, πούλησε τη μοτοσυκλέτα γιατί τα street έχουν άβολη θέση οδήγησης κι επιπλέον αν τυχόν έπεφτε θα ήθελα δυό κουτιά λαμαρινόβιδες για να τον δέσουν ;-) Δεν σήκωνε βάρη όπως παλιά και γενικότερα φυλαγόταν λίγο περισσότερο. Πέραν τούτου, στις διακοπές του Αυγούστου, του ήταν αδιανόητο να μην πάει για ψάρεμα, οπότε έπαιρνε ένα mesulid και μπορούσε να στήσει τα καλάμια χωρίς πόνο. Κι ενώ η εστία του στο ιερό οστό (το μεγάλο οστό χαμηλά) είναι μεγάλη και μονίμως στο όριο να περάσει στον ιστό, ξεφεύγοντας από το οστό.
Θέλω να πω πως δεν υπάρχει λόγος να ανησυχεί κάποιος για τις οστικές μεταστάσεις. Καλό είναι να μην υπάρχουν, αν υπάρξουν το παίρνουμε σαν δεδομένο και προχωράμε παρακάτω. Οι όποιες ενοχλήσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν με παυσίπονα (ακόμα και μορφίνη σε βαριές μορφές) αλλά οι εστίες θεραπεύονται μέσω των χημειοθεραπειών και ακτινοθεραπειών. Τέλος, υπάρχουν και κάποιες νέες τεχνικές με διοχέτευση ραδιενεργών υλικών στον οργανισμό.
Συμπέρασμα: οι τυχόν οστικές μεταστάσεις όταν δεν υπάρχουν και προκύψουν εκ νέου, θα πρέπει να μας προβληματίσουν όσον αφορά στον τρόπο αντιμετώπισης της νόσου που προχωρά, όχι για τον πόνο ή τα κατάγματα, όλα αυτά είναι μακριά. Κανείς δεν πέθανε από οστικές μεταστάσεις. Ελπίζω να πέρασα το μήνυμα που ήθελα...
ΥΓ: Αυτά ήταν όσα είχαν πει οι γιατροί στον ασθενή μας, έχει διαβάσει στο internet και έχει καταλάβει με το μυαλό του μηχανικού.
Καλό είναι όταν παίρνουμε ένα άρθρο από άλλο blog να το αναφέρουμε....γιατί ο άνθρωπος δεν ζει κιόλας πια και βοήθησε πολλούς. Ντροπή...
ΑπάντησηΔιαγραφή