Μείωση των οστεοπορωτικών καταγμάτων υπόσχεται το ρανελικό στρόντιο

Αθήνα Το ρανελικό στρόντιο, σε σχέση με άλλες θεραπείες, μειώνει ουσιαστικά τον κίνδυνο κατάγματος, χάρη στη μοναδική διπλή του δράση τόσο στην παραγωγή του οστού όσο και στην απορρόφηση, που είναι ο πρωταρχικός στόχος κάθε αντιοστεοπορωτικής αγωγής. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης βιοψιών οστού BIOPSY, σε 268 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, το ρανελικό στρόντιο επιτυγχάνει ανώτερη αποτελεσματικότητα στην παραγωγή οστού

από τις συνήθως χορηγούμενες θεραπείες με διφωσφονικά (αλενδρονάτη).
Με δεδομένο ότι 1 στις 2 γυναίκες άνω των 50 ετών αναμένεται να παρουσιάσουν σπονδυλικά ή μη κατάγματα, αυτό αποτελεί ένα αισιόδοξο νέο και ελπίδα για 200 εκατομμύρια γυναίκες παγκοσμίως και 1.500.000 γυναίκες στην Ελλάδα.
Τα αποτελέσματα της μελέτης παρουσιάστηκαν στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο για την Οστεοπόρωση και την Οστεοαρθρίτιδα (ECCEO011-IOF) στη Βαλένθια της Ισπανίας, ενώ στην Ελλάδα τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν από το Ελληνικό Ίδρυμα Οστεοπόρωσης (ΕΛ.Ι.ΟΣ.).
Συγκεκριμένα ο Γεώργιος Λυρίτης, ομότιμος καθηγητής Ορθοπαιδικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών επισημαίνει ότι: «Η ανώτερη αποτελεσματικότητα του ρανελικού στροντίου στην παραγωγή οστού συνδέεται με τον πρωτοποριακό διπλό μηχανισμό δράσης, που μετατοπίζει την ισορροπία του οστικού μεταβολισμού υπέρ της παραγωγής νέου, δυνατού και υγιούς οστού, και εξηγεί την αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητά του κατά των σπονδυλικών, μη σπονδυλικών αλλά και καταγμάτων ισχίου.
Είναι ο παράγοντας κλειδί που επιβεβαιώνει, γιατί το ρανελικό στρόντιο είναι η μοναδική αγωγή για την οποία έχει πρόσφατα αποδειχτεί ότι διαθέτει σταθερή αντικαταγματική αποτελεσματικότητα για 10 χρόνια, γεγονός που το καθιστά φάρμακο πρώτης επιλογής για τις μετεμμηνοπαυσιακές οστεοπορωτικές γυναίκες.»
Ο Νικόλαος Παπαϊωάννου, αναπληρωτής καθηγητής Ορθοπαιδικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, σημειώνει ότι «Μέσω της μοναδικής διπλής δράσης του τόσο στην παραγωγή οστού όσο και στην απορρόφηση, το ρανελικό στρόντιο μειώνει ουσιαστικά τον κίνδυνο κατάγματος, που είναι ο πρωταρχικός στόχος της αντιοστεοπορωτικής αγωγής» και συμπληρώνει, «η βιοψία οστού είναι μέθοδος εκλογής που χρησιμοποιείται για την εξέταση της επίδρασης των αντιοστεοπορωτικών αγωγών στην ποιότητα του παραγόμενου οστού. Οι βιοψίες οστού περιλαμβάνουν τη λήψη κυλινδρικού δείγματος οστού από το ανώτερο τμήμα της πυέλου και επιτρέπουν τον προσδιορισμό του οστεοειδούς και των επιμεταλλωμένων τμημάτων της θεμέλιας ουσίας του οστού.»
Τέλος ο Γεώργιος Τροβάς, Ενδοκρινολόγος-Διαβητολόγος, επιστημονικό συνεργάτης του ΕΕΠΜΣ, αναφερόμενος στη μελέτη Biopsy τονίζει ότι, «Η μελέτη Biopsy είναι η μεγαλύτερη μελέτη βιοψιών που έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα για την οστεοπόρωση σε 268 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπόρωση και ορίζει ένα νέο πρότυπο στην αξιολόγηση της επίδρασης των διαφόρων αντιοστεοπορωτικών αγωγών στην ποιότητα του οστού. Είναι, επίσης, η δεύτερη, απευθείας μελέτη σύγκρισης κατά την οποία αποδεικνύεται η ανωτερότητα του ρανελικού στροντίου έναντι της αλενδρονάτης. Στην προηγούμενη μελέτη, όπου χρησιμοποιήθηκε μη επεμβατική τεχνική - Υψηλής Ανάλυσης Περιφερειακή Ποσοτική Αξονική Τομογραφία -, αποδείχτηκε ότι το ρανελικό στρόντιο είναι πιο αποτελεσματικό από την αλενδρονάτη στη μικροαρχιτεκτονική τόσο του φλοιώδους όσο και του σπογγώδους οστού. , ivΚατά τη διάρκεια και των δύο μελετών, η εκδήλωση ανεπιθύμητων ενεργειών ήταν παρόμοια και στις δύο θεραπευτικές ομάδες.»


Η μελέτη Biopsy
Σε αυτή τη διεθνή, διπλά τυφλή μελέτη 268 γυναικών, το ρανελικό στρόντιο ασκεί σημαντικά μεγαλύτερη επίδραση στην επιφάνεια επιμετάλλωσης, συγκριτικά με την αλενδρονάτη. Μετά από έξι μήνες, η επιφάνεια επιμετάλλωσης, που εκφράζεται ως ποσοστό της επιφάνειας οστού (κύριο τελικό σημείο της μελέτης) ήταν 2,94% στις ασθενείς με ρανελικό στρόντιο, συγκριτικά με 0,20% στις ασθενείς με αλενδρονάτη (p<0,001). Αυτή η ανώτερη δράση στην παραγωγή οστού διευρύνθηκε περαιτέρω μετά από 12 μήνες αγωγής. Το ρανελικό στρόντιο αύξησε επίσης σημαντικά τόσο το ρυθμό παραγωγής οστού, όσο και το ρυθμό εναπόθεσης μεταλλικών στοιχείων, συγκριτικά με την αλενδρονάτη, στους 6 και 12 μήνες αγωγής. Η ανώτερη αποτελεσματικότητα του ρανελικού στρόντιου στην παραγωγή οστού συνδέεται με τον πρωτοποριακό διπλό μηχανισμό δράσης του, που μετατοπίζει την ισορροπία του οστικού μεταβολισμού υπέρ της παραγωγής νεότερου και δυνατότερου οστού.
Η οστεοπόρωση είναι μια χρόνια πάθηση που οφείλεται στη μείωση της οστικής μάζας, οδηγώντας σε μειωμένη οστική αντοχή και αυξημένο κίνδυνο κατάγματος. Επειδή οι γυναίκες είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε απώλεια οστικής μάζας μετά την εμμηνόπαυση, η κυριότερη και συχνότερη μορφή είναι η μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση. Ο υπολογιζόμενος δια βίου κίνδυνος κατάγματος καρπού, σπονδυλικού κατάγματος ή κατάγματος ισχίου, σε Καυκάσιες γυναίκες άνω των 50 ετών, είναι 45%. Η ετήσια συχνότητα οστεοπορωτικών καταγμάτων σε γυναίκες είναι μεγαλύτερη από το άθροισμα συχνότητας εκδήλωσης καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου και καρκίνου του μαστού. Η μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση έχει τεράστιο αντίκτυπο στον προϋπολογισμό για την περίθαλψη, που αναμένεται ήδη να διπλασιαστεί για την οστεοπόρωση το 2050.
Το ρανελικό στρόντιο είναι εγκεκριμένο παγκοσμίως και κυκλοφορεί σε 72 χώρες (και στην Ελλάδα) για τη θεραπευτική αγωγή της μετεμμηνοπαυσιακής οστεοπόρωσης, για τη μείωση του κινδύνου σπονδυλικών και μη σπονδυλικών καταγμάτων ισχίου που επιτυγχάνει.

Πηγή