Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Αποκατάσταση μαστού: Αυξάνονται τα ποσοστά, παραμένοντας όμως χαμηλά


Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΤΣΑΡΠΑΛΗΣ. 
Είδηση από το 97ο ετήσιο συνέδριο του Αμερικανικού Κολλεγίου των Χειρουργών
Σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο συνέδριο του Αμερικανικού Κολλεγίου Χειρουργών (ACS) στο Σαν Φρανσίσκο, οι γυναίκες που υποβάλλονται σε μαστεκτομή και αποκατάσταση του μαστού, έχουν αυξηθεί στις Η.Π.Α.. Παρόλα αυτά,η αποκατάσταση έπειτα από μαστεκτομή εξακολουθεί να μην είναι αρκετά διαδεδομένη και υπάρχει δυσκολία όσον αφορά στη δυνατότητα των ασθενών να πραγματοποίησουν την συγκεκριμένη επέμβαση.
Στις Η.Π.Α. οι μελέτες που αξιολογούν τις τάσεις στη φροντίδα του καρκίνου του μαστού, έχουν δείξει ότι η άμεση αποκατάσταση του μαστού έπειτα από μαστεκτομή, δεν αξιοποιείται πλήρως και ότι υπάρχουν φυλετικές και κοινωνικοοικονομικές ανισότητες όσον αφορά την πρόσβαση των ασθενών στην συγκεκριμένη θεραπευτική αντιμετώπιση. Ο Mark Sisco και συνεργάτες μελέτησαν στοιχεία καρκινοπαθών ασθενών από την Εθνική Βάση Δεδομένων των Η.Π.Α., η οποία περιλαμβάνει αποτελέσματα από περισσότερα των 1.500 πιστοποιημένων προγράμματων στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Πουέρτο Ρίκο.
Η ανάλυσή τους περιλάμβανε 396.434 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή για μη μεταστατικό διηθητικό καρκίνο του μαστού μεταξύ 1998 και 2007. Εντόπισαν 134.479 γυναίκες που είχαν άμεση και σύντομη ( εντός 90 ημερών) αποκατάσταση του μαστού, μεταξύ 1998 και 2000, και 105.114 που υποβλήθηκαν  σε μαστεκτομή και αποκατάσταση μεταξύ 2005 και 2007.
Η ανάλυση έδειξε ότι  ο αριθμός των ασθενών που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή και αποκατάσταση του μαστού, με αυτόλογο μόσχευμα ή με ένθεμα, σχεδόν διπλασιάστηκε με την πάροδο του χρόνου, από 12% το 1998, σε 23% το 2007, τάση που παρατηρήθηκε σε όλες σχεδόν τις υποομάδες ασθενών. Αυτό όμως από την άλλη πλευρά σημαίνει πως το 77% των γυναικών δεν υποβάλλονται σε άμεση αποκατάσταση.
Επίσης διαπιστώθηκε ότι ήταν πιθανότερο να υποβληθούν σε άμεση αποκατάσταση οι ασθενείς των εξής ομάδων: κάτω των 50 ετών,  με ιδιωτική ασφάλιση, που νοσηλεύτηκαν σε πανεπιστημιακό νοσοκομειακό ίδρυμα,  κάτοικοι μεγάλων αστικών κέντρων (> 1 εκατομμύριο άτομα) ή όσες είχαν υψηλότερο εισόδημα (46.000 δολάρια και άνω). Για αυτές τις ομάδες ασθενών υπήρξε σημαντικά στατιστική διαφορά σε σύγκριση με άλλες ομάδες ( P <.001).
Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι ακόμα δεν υπάρχουν συγκεκριμένες κατευθυντήριες οδηγίες για το συγκεκριμένο θέμα και υπογραμμίζουν την σημασία της συνέχισης των προσπαθειών για τη βελτίωση της πρόσβασης των γυναικών με καρκίνο του μαστού στην Πλαστική Επανορθωτική Χειρουργική. Οι προσπάθειες πρέπει πρωτίστως να σκοπεύουν στην επιμόρφωση των ιατρών ότι η άμεση αποκατάσταση μετά από μαστεκτομή αποτελεί ασφαλή    μέθοδο αντιμετώπισης, και δευτερευόντως στις ίδιες τις ασθενείς, ότι η αποκατάσταση του μαστού δεν θεωρείται αισθητική χειρουργική επέμβαση.
Η μελέτη δείχνει ότι η άμεση αποκατάσταση του μαστού εξακολουθεί να γίνεται σχετικά σπάνια. Πολλές γυναίκες εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αυτό θα καταστήσει πιο δύσκολη την ανίχνευση υποτροπής της νόσου, ενώ επίσης πολλές γυναίκες δεν συνειδητοποιούν πως μια τέτοιου είδους επέμβαση θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της θεραπείας του καρκίνου του μαστού.
American College of Surgeons (ACS) 97th Annual Clinical Congress. Abstracts SE100 and SE101. Presented October 25, 2011

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Προληπτικός έλεγχος με μαστογραφία: Η διαμάχη συνεχίζεται


























Η μαστογραφία χωρίς να είναι η
"τέλεια" εξέταση αποτελεί την
καλύτερη διαθέσιμη για τον τακτικό προληπτικό έλεγχο μεγάλων ομάδων πληθυσμού (πληθυσμιακός έλεγχος).
Τα τελευταία χρόνια η ωφελιμότητα της έγκαιρης διάγνωσης με πληθυσμιακούς μαστογραφικούς ελέγχους έχει δεχθεί ισχυρή κριτική. Αυτή ξεκίνησε από δύο Δανούς ερευνητές οι οποίοι πριν περίπου μία 5ετία έλεγξαν ξανά τη μεθοδολογία και τις αναλύσεις των σημαντικότερων μελετών που είχαν δημοσιευθεί στο παρελθόν και οι οποίες θεμελίωναν την μεγάλη ωφέλεια που προκύπτει από τον τακτικό προληπτικό έλεγχο με μαστογραφία ( μείωση της θνησιμότητας από καρκίνο του μαστού έως 30%). Οι δύο Δανοί εντόπισαν μεθοδολογικά σφάλματα σε αυτές τις μελέτες και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η χρησιμότητα των μαστογραφικών ελέγχων είναι αμφισβητούμενη.

Ακολούθησε στη συνέχεια η ειδική ομάδα εργασίας για την πρόληψη των Η.Π.Α.  η οποία εκδίδει κατευθυντήριες οδηγίες για την πρόληψη και η οποία το 2009 επεσήμανε πως ο έλεγχος με μαστογραφία στις γυναίκες ηλικίας 40-49 πρέπει να γίνεται μετά από πλήρη ενημέρωση τους για τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, χωρίς να τον θεωρεί «υποχρεωτικό» σ’ αυτήν την ηλικιακή ομάδα, ενώ για τις ηλικίες άνω των 50 ετών συνιστά έλεγχο με μαστογραφία ανά διετία.
Η Αμερικανική Καρκινική Εταιρεία καθώς και πλήθος άλλων επιστημονικών εταιρειών διαφώνησαν με τις παραπάνω συστάσεις και επέστησαν την προσοχή των γυναικών να μην εγκαταλείψουν τον τακτικό προληπτικό έλεγχο με μαστογραφία και κλινική εξέταση κάθε χρόνο, μετά την ηλικία των 40 ετών. Δημοσιεύθηκαν επίσης αρκετές μελέτες στα ιατρικά περιοδικά και έγιναν ανακοινώσεις σε συνέδρια που ενίσχυαν την επιχειρηματολογία υπέρ της διενέργειας των τακτικών μαστογραφικών ελέγχων.
Και ενώ η κατάσταση φαινόταν ήρεμη ήρθε προ ολίγου η ομάδα εργασίας για την πρόληψη του Καναδά να αμφισβητήσει τον τακτικό προληπτικό έλεγχο. Σύμφωνα με τις οδηγίες της:
  • Δεν συνιστά τακτικό προληπτικό έλεγχο με μαστογραφία σε γυναίκες 40-49 ετών, εξαιτίας του γεγονότος πως ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου είναι μικρός σε αυτή την ηλικιακή ομάδα, ενώ ο κίνδυνος ψευδώς θετικών αποτελεσμάτων, υπερδιάγνωσης και επομένως υπερθεραπείας είναι υψηλότερος ( όπου ψευδώς θετικά και υπερδιάγνωση είναι να δείχνει η μαστογραφία πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα, το οποίο όμως να αποδεικνύεται ότι δεν είναι καρκίνος. Και υπερθεραπεία είναι η συνέπεια των προηγουμένων, δηλ. να κάνει π.χ. μια γυναίκα ένα χειρουργείο για υποτιθέμενο καρκίνο που αποδεικνύεται πως δεν υφίσταται).
  • Να γίνεται τακτικός προληπτικός έλεγχος κάθε 2 – 3 χρόνια σε γυναίκες άνω των 50 ετών , έως την ηλικία των 74 ετών.
  • Δεν συστήνεται ο έλεγχος με Μαγνητική Τομογραφία σε γυναίκες που έχουν μέσο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου ( δεν ανήκουν δηλ. στις ομάδες υψηλού κινδύνου).
  • Η κλινική εξέταση και η αυτοεξέταση δεν συστήνονται για πληθυσμιακό έλεγχο.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις που διανεμήθηκαν στον τύπο, οι εκπρόσωποι της καναδέζικης ομάδας εργασίας επισημαίνουν μεταξύ άλλων πως: « δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι ο πληθυσμιακός έλεγχος με μαστογραφία μειώνει την θνησιμότητα απ’ όλες τις αιτίες» και πως ναι μεν με τον έλεγχο ανακαλύπτονται μικρότεροι καρκίνοι που επιτρέπουν την εφαρμογή λιγότερο εκτεταμένων επεμβάσεων, από την άλλη όμως υπάρχουν στοιχεία από σχετικές έρευνες που δείχνουν ότι η συχνότητα των μαστεκτομών ήταν μεγαλύτερη σε γυναίκες που έκανα έλεγχο, συγκριτικά με εκείνες που δεν έκαναν.
Η αντίδραση σ’ αυτές τις απόψεις ήταν άμεση. Από τους πρώτους που αντέδρασαν ήταν η Αμερικανική Ακτινολογική Εταιρεία, η οποία σε ανακοίνωση της δηλώνει ότι η καναδέζικη ομάδα εργασίας αγνόησε πρόσφατες μελέτες που δείχνουν μείωση της θνησιμότητας από καρκίνου του μαστού κατά το 1/3 εξαιτίας του τακτικού πληθυσμιακού ελέγχου. Τονίζει δε ότι μπορεί μεν η υλοποίηση αυτών των κατευθυντήριων οδηγιών να εξοικονομήσει χρήματα, αλλά θα έχει ως αποτέλεσμα χιλιάδες αχρείαστους θανάτους από καρκίνο του μαστού.
Στην ίδια ανακοίνωση δηλώνει ότι η ανακοίνωση των Καναδών είναι όμοια με εκείνη που εξέδωσε πριν δύο χρόνια η αντίστοιχη ομάδα στις ΗΠΑ και πως αν ακολουθηθούν αυτές οι συστάσεις θα χαθεί το 75% των καρκίνων στις γυναίκες 40-49 ετών και περίπου το 1/3 στις γυναίκες ηλικίας 50- 74 ετών.
Επίσης, προβάλει και μία ανάλυση που είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό της, σύμφωνα με την οποία, αν ακολουθούντο οι οδηγίες που δεν συστήνουν ετήσιο μαστογραφιικό έλεγχο, αυτό θα προκαλούσε 6.500 πρόσθετους θανάτους από καρκίνο του μαστού κάθε χρόνο στις Η.Π.Α.
Στο τέλος της ανακοίνωσης της Αμερικανικής Ακτινολογικής Εταιρείας υπάρχει και ένα δεικτικό σχόλιο, σχετικά με το κατά πόσο είναι σωστό άτομα με μικρή εμπειρία στον πληθυσμιακό έλεγχο του καρκίνου του μαστού ( όπως υποτίθεται ότι είναι τα μέλη της ομάδας εργασίας) να βγάζουν οδηγίες για αυτή την υπόθεση. Τα κατηγορεί δε πως βασίστηκαν σε επιπόλαιες αναλύσεις, αγνόησαν την κοινή λογική και δίνουν κακές συμβουλές.

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Μια αξονική ίσον 100 ακτινογραφίες!

Στο «απόσπασμα» στέλνουν τις αξονικές τομογραφίες ορισμένοι ειδικοί, εξαιτίας των μεγάλων δόσεων ακτινοβολίας που εκπέμπουν. Σύμφωνα με επιστήμονες, οι δόσεις ακτινοβολίας από τις τομογραφίες μπορεί να προκαλέσουν βλάβες στο γενετικό υλικό των κυττάρων και να δημιουργήσουν καρκίνους. 

Oι αξονικοί τομογράφοι εμφανίστηκαν τη δεκαετία του 1970. Η λειτουργία τους στηρίζεται στη χρήση δεσμών από ακτίνες Χ, οι οποίες διαχέονται περιμετρικά στο σώμα του ασθενούς και απεικονίζουν με μεγάλη λεπτομέρεια το εσωτερικό του. 

Οι ακτίνες Χ στοχεύουν σε ένα συγκεκριμένο όργανο του ανθρώπινου σώματος και το επιμερίζουν σε «φέτες», ώστε η «ματιά» τους να είναι όσο γίνεται περισσότερο διεισδυτική. Για 
τον λόγο αυτό όμως, ο ανθρώπινος οργανισμός που υποβάλλεται σε αξονική τομογραφία δέχεται μεγάλη δόση ακτινοβολίας, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις είναι 100 φορές μεγαλύτερη από μια αντίστοιχη ακτινογραφία. 

Έντονος σκεπτικισμός. Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα «Τhe Los Αngeles Τimes», έχει δημιουργήσει έντονο σκεπτικισμό σε ειδικούς επιστήμονες και γιατρούς. Ορισμένοι εξ αυτών θεωρούν ότι η ακτινοβολία από τις αξονικές τομογραφίες είναι επίφοβη για ανάπτυξη καρκίνων, πολύ περισσότερο μάλιστα που η χρήση των μηχανημάτων αυτών γίνονται και για τη διάγνωση ασθενειών οι οποίες μπορούν να ανιχνευθούν και με άλλα μέσα. 

Για παράδειγμα, σύμφωνα με μια έρευνα που επικαλείται η εφημερίδα, ο υπέρηχος που δεν προκαλεί ακτινοβόληση μπορεί να αποδειχτεί εξίσου αποτελεσματικός με την αξονική τομογραφία στη διάγνωση της σκωληκοειδίτιδας σε παιδιά. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι συστάσεις του αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας προς όσους ανθρώπους επιθυμούν να υποβληθούν σε αξονικές τομογραφίες για τον έλεγχο της καρδιακής τους λειτουργίας, εφόσον δεν παρουσιάζουν κάποιο εμφανές πρόβλημα. 

Στην περίπτωση αυτή, λένε οι ειδικοί του αμερικανικού Κολεγίου, οι αξονικές τομογραφίες δεν προσφέρουν περισσότερες πληροφορίες απ΄ ό,τι ένας έλεγχος χοληστερόλης, ένα τεστ κοπώσεως και μερικές ερωτήσεις για το οικογενειακό ιστορικό τού ασθενούς, τη διατροφή του και το αν είναι καπνιστής. 

Παιδιά και έγκυοι. Πριν από μερικούς μήνες δημοσιεύτηκε στην Ιατρική Επιθεώρηση «Νew Εngland Journal of Μedicine» μια έρευνα που έλεγε ότι από τον αριθμό των αξονικών τομογραφιών που διενεργούνται σήμερα θα μπορούσαν να αυξηθούν οι θάνατοι από καρκίνο κατά 2% τις επόμενες δύο ή τρεις δεκαετίες. Η πιο επίφοβη πληθυσμιακή ομάδα είναι τα παιδιά και οι έγκυοι. 

Στις ΗΠΑ, το 11% των αξονικών τομογραφιών γίνονται σε παιδιά και ορισμένοι ειδικοί λένε πως είναι περισσότερο ευάλωτα στην ακτινοβολία από τους ενηλίκους και πως έχουν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής, άρα και μεγαλύτερο κίνδυνο για να αναπτύξουν καρκίνο. Σύμφωνα δε με την ίδια έρευνα, μια αξονική τομογραφία στην κοιλιακή χώρα ενός παιδιού ηλικίας 5 ετών συνοδεύεται από 0,10% πιθανότητες ανάπτυξης θανατηφόρου καρκίνου. Το ποσοστό αυτό είναι 10 φορές μεγαλύτερο απ΄ ό,τι σε έναν ενήλικο 35 χρόνων. 

Οι επιστήμονες, που είναι επιφυλακτικοί στη χρήση των μηχανημάτων αυτών, λένε πως η ακτινοβολία που περιβάλλει το σώμα για μερικά δευτερόλεπτα δημιουργεί διαταραχές σε μοριακό επίπεδο. Τα άτομα χάνουν ηλεκτρόνια, τα οποία δημιουργούν ιόντα που με τη σειρά τους βλάπτουν το γενετικό υλικό των κυττάρων. 

Παρά το γεγονός ότι η ζημιά αυτή δεν είναι μεγάλη για να σκοτώσει το κύτταρο, είναι ωστόσο αρκετά πολύπλοκη για να διορθωθεί. Στα επόμενα χρόνια τα κύτταρα επιμερίζονται και πολλαπλασιάζονται, διασκορπίζοντας τις εσφαλμένες γενετικές οδηγίες. Το αποτέλεσμα είναι καρκίνος. 

Μία στις τρεις θα μπορούσαν να αποφευχθούν
Ορισμένοι ειδικοί λένε ότι σχεδόν το 1/3 των αξονικών τομογραφιών που γίνονται θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί ή αντικατασταθεί από ασφαλέστερες τεχνολογίες, όπως ο υπέρηχος ή η μαγνητική τομογραφία. Η μαγνητική τομογραφία βέβαια κοστίζει περισσότερο και απαιτεί από τον ασθενή να είναι σχεδόν ακίνητος για μισή ώρα ή και περισσότερο. 

Οι αξονικές τομογραφίες σήμερα γίνονται για κάθε μέρος του σώματος και περιλαμβάνουν τη διάγνωση καρκίνου του πνεύμονα, τις πέτρες στα νεφρά, την κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων κ.ά. Ο δρ Τζόναθαν Γκόλτιν, που είναι ραδιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, λέει ότι «οι άνθρωποι θέλουν να έχουν στα χέρια τους λεπτομερείς απεικονίσεις από μέρη του σώματός τους, μήπως και διαπιστωθεί ότι πάσχουν από κάτι και δεν το ξέρουν». 

Την περυσινή χρονιά έγιναν στις ΗΠΑ 68,7 εκατομμύρια αξονικές τομογραφίες, τριπλάσιες απ΄ ό,τι το 1995. Ο αριθμός των αξονικών τομογράφων ανέρχεται στους 24.000.



Στα μηχανήματα πρώτης γενιάς (15ετίας και πάνω) η ακτινοβολία μιας αξονικής τομογραφίας θώρακος ισοδυναμούσε με αυτής 400 περίπου ακτινογραφιών θώρακος. Γι αυτό και σε πρώτη φάση η διεξαγωγή μιας αξονικής τομογραφίας αποσκοπούσε σε επιβεβαίωση σοβαρής διαγνωστικής υποψίας νεοπλάσματος ή κυρίως για σταδιοποίηση των νεοπλασιών και follow up.

Με την έλευση όμως, των τελευταίας γενιάς πολυτομικών αξονικών τομογράφων (μέχρι στιγμής εως 64 τομών), έχει μειωθεί στο ελάχιστο τόσο η δόση όσο και ο χρόνος έκθεσης στην ακτινοβολία.
Σκεφθείτε πως μια αξονική τομογραφία θώρακος και άνω-κάτω κοιλίας με τομές πάχους 10χιλ. στα πρώτα μηχανήματα μπορούσε να διαρκέσει από 5 έως ακόμη και 10 λεπτά (ανάλογα με το πόσο συνεργάσιμος ήταν ο ασθενής), ενώ σήμερα ο χρόνος έκθεσης για την ίδια εξέταση και με πολύ λεπτότερες τομές κυμαίνεται μεταξύ 12 και 32 δευτερολέπτων. Ως εκ τούτου σήμερα, οι σύγχρονοι τομογράφοι εκτός όλων των άλλων, χρησιμοποιούνται ακόμη και στη μελέτη της καρδιάς ενώ μερικά από τα πολύ ενδιαφέροντα πεδία εφαρμογής είναι η ανάδειξη ανευρυσμάτων αγγείων σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος με 3D ανασυνθέσεις και η εικονική κολονοσκόπηση.

Επίσης δεν είναι πάντα εφικτό να αντικατασταθεί η Αξονική Τομογραφία με τον Υπερηχοτομογραφικό έλεγχο ή τoν Μαγνητικό Συντονισμό (MRI), λόγω του ότι οι διάφορες μέθοδοι διαφέρουν σημαντικά τόσο σε ευαισθησία όσο και ειδικότητα στην διερεύνηση ορισμένων παθήσεων. Ένα απλό παράδειγμα είναι πως η ΑΤ είναι η μόνη μέθοδος που μπορεί να αναδείξει άμεσα ένα επεισόδιο πρόσφατης εγκεφαλικής αιμορραγίας ενώ αντίθετα υπερτερεί αναμφισβήτητα η MRI στην γρήγορη ανάδειξη εγκεφαλικών επεισοδίων ισχαιμικής αιτιολογίας. Από την άλλη είναι κοινά αποδεκτό πως ένας τομέας όπου η MRI είναι απόλυτος κυρίαρχος είναι αυτός των αθλητικών κακώσεων κυρίως σε ότι αφορά την απεικόνιση των μαλακών ανατομικών μορίων.
Μειονέκτημα των υπερήχων μπορεί να θεωρηθεί η "υποκειμενικότητα" της εξέτασης ενώ της MRI το ακριβό κόστος το οποίο ιδιωτικά κυμαίνεται στα 400€ περίπου (ανα περιοχή ή όργανο σάρωσης). Επίσης τα ταμεία πολύ συχνά -αν όχι πάντα- δεν δικαιολογούν στους ασφαλισμένους την MRI εαν πρώτα δεν έχει προηγηθεί η ΑΤ.

Σήμερα ο ωκεανός της διαγνωστικής κλινικής Ακτινολογίας διαθέτει ένα ευρύτατο φάσμα μεθόδων συμπεριλαμβανομένων και των επεμβατικών, και πολλά όπλα, με τα οποία ο έμπειρος και σύγχρονος γιατρός ακτινοδιαγνώστης μπορεί να θέσει με μεγάλη ακρίβεια τις διαγνώσεις του.
Επειδή όμως το post αναφέρεται στις ιονίζουσες ακτινοβολίες πρέπει να πούμε πως από την εποχή της ανακάλυψής τους μέχρι και σήμερα έχουν πραγματικά "σώσει" πολλές ζωές επιτρέποντας την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση πολλών παθήσεων.
Από ανέκαθεν, Χρυσός Κανόνας στη χρήση τους, είναι πως οι γιατροί πρέπει να συνυπολογίζουν τα Οφέλη και τους πιθανούς Κινδύνους ανάλογα με την βαρύτητα της εκάστοτε κατάστασης, προσπαθώντας η "ζυγαριά" να γέρνει πάντα υπέρ των πρώτων. 

Επίσης για όσους πιθανώς αγχώθηκαν υπερβολικά με το πραγματικά ενδιαφέρον post παραθέτω μια ταμπέλα που μας λέει πως έτσι κι αλλιώς ένας άνθρωπος 80 χρονών, θέλοντας και μη έχει κάνει... τουλάχιστον 20 αξονικές θώρακος στη ζωή του!!



Πηγή

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Βασικές προβολές μαστογραφίας

1. Κεφαλουραία ( Craniocaudal view ή CC )

Θέση της ακτινολογικής λυχνίας


  • Κλίση του βραχίονα της λυχνίας 0 μοίρες.
  • Η κεντρική ακτίνα της δέσμης κατευθύνεται από την άνω προς την κάτω επιφάνεια του μαστού και είναι κάθετη ως προς τη βάση στήριξης, διέρχεται δηλαδή στην εγγύς της εξεταζόμενης αιχμή του απεικονιστικού συστήματος.


Θέση της εξεταζόμενης


  • Η εξεταζόμενη στέκεται όρθια.
  • Το θωρακικό τοίχωμα βρίσκεται σε στενή επαφή με το πρόσθιο άκρο του υποδοχέα της κασέτας. Το κέντρο βάρους της εξεταζόμενης μετατοπίζεται προς το μηχάνημα.
  • Το κεφάλι στρέφεται στο πλάι, στο αντίθετο με τον εξεταζόμενο μαστό.
  • Το σύστοιχο άνω άκρο παραμένει χαλαρό σε έσω στροφή είτε στηρίζεται στο οπίσθιο άκρο του υποδοχέα της κασέτας, ενώ το αντίθετο συγκρατεί το μη εξεταζόμενο μαστό έξω από το πεδίο απεικόνισης είτε συγκρατεί την παράπλευρη χειρολαβή του μαστογράφου - σε ασθενείς με μικρό σχετικά μέγεθος μαστών.


Τοποθέτηση του μαστού
  • Τοποθετούμε το χέρι στην πλάτη της εξεταζόμενης για να τη βοηθήσουμε να έλθει σε καλή επαφή με τον υποδοχέα της κασέτας και της χαλαρώνουμε τον ώμο προς τα κάτω.
  • Η πτυχή της κάτω επιφάνειας του μαστού ανασηκώνεται μέχρι την άνω επιφάνεια του υποδοχέα της εικόνας. Το ύψος του τελευταίου ρυθμίζεται ώστε η κάτω επιφάνεια του μαστού να ακουμπά ελεύθερα πάνω του.
  • Με τα δύο χέρια ο ΤΑ τραβάει το στήθος προς τα "πάνω και έξω" φέρνοντάς το στο κέντρο του πεδίου απεικόνισης.
  • Στέκεται στην αντίθετη πλευρά του εξεταζόμενου μαστού και κάνει χειρισμούς του κινητού μέρους του μαστού (έξω και κάτω).
  • Η θηλή πρέπει να βρίσκεται σε πλάγια προβολή.
  • Ο μαστός πρέπει να βρίσκεται σε θέση κάθετη με το θωρακικό τοίχωμα.
  • Ο μαστός συγκρατείται από τον ΤΑ καθ'όλη τη διάρκεια της συμπίεσης, η οποία πρέπει να είναι ομοιόμορφη και ομοιογενής. Το χέρι μας δεν απομακρύνεται πριν ασκηθεί ικανοποιητική πίεση.
  • Με το άλλο χέρι ο ΤΑ φροντίζει την αποφυγή της αναδίπλωσης στην περιοχή της μασχάλης έλκοντας το δέρμα.
  • Στην εξεταζόμενη δίνεται οδηγία για ακινησία και συγκράτηση της αναπνοής κατά τη διάρκεια της έκθεσης.

Αξιολόγηση της εικόνας 


  • Απεικόνιση της κεντρικής μοίρας του μαστού.
  • Απεικόνιση κατά το δυνατόν μεγαλύτερης επιφάνειας της πλάγιας και της μασχαλιαίας μοίρας.
  • Το έσω όριο του μαστού απεικονίζεται ευκρινώς.
  • Εάν είναι δυνατόν, απεικονίζεται κατά μήκος της οπίσθιας επιφάνειας του μαστού η σκιά του θωρακικού μυός.
  • Η θηλή προβάλει παράλληλα με το φιλμ. 


Λάθη χειρισμού τοποθέτησης
  • Το τραπέζι ψηλότερα ή χαμηλότερα: Η θηλή όχι σε πλάγια θέση (όχι παράλληλα με το φιλμ).
  • Δυσφορία από την εξεταζόμενη: Ανεπαρκής πίεση, θολές και ασαφείς εικόνες.
  • Αναδιπλώσεις του δέρματος κυρίως στη μασχάλη: Δυσκολίες στη διάγνωση, παραπλανητικές διαγνωστικές πληροφορίες.
  • Ανεπαρκής έλξη του μαστού προς τα εμπρός: Μη απεικόνιση της σκιάς του μείζονος θωρακικού μυός.
  • Στροφή μαστού και μετακίνηση της παθολογίας: Η θηλή όχι παράλληλα με το φιλμ (δυσκολία στη διαφοροδιάγνωση γύρω από τη θηλή).


2. Μεσοπλάγια λοξή ( Mediolateral Oblique ή MLO )


Θέση της ακτινολογικής λυχνίας


  • Κλίση του βραχίονα της λυχνίας τέτοια, ώστε το τραπέζι στήριξης να είναι παράλληλο με το θωρακικό μυ της εξεταζόμενης. Η γωνία κυμαίνεται από 30 - 60 μοίρες ανάλογα με τη σωματική διάπλαση της ασθενούς. Συνήθως σε κοντές - παχιές η κλίση είναι μεταξύ 30 - 40 μοιρών ενώ σε ψηλές - λεπτές η κλίση κυμαίνεται μεταξύ 55  - 60  μοίρες.
  • Η δέσμη κατευθύνεται από τη άνω έσω προς την κάτω έξω επιφάνεια του μαστού. 

Θέση της εξεταζόμενης

  • Η εξεταζόμενη στέκεται όρθια (κάποιοι συγγραφείς προτείνουν την καθιστή θέση).
  • Η πλάγια πλευρά του θωρακικού τοιχώματος βρίσκεται κατά μήκος του έξω άκρου του υποδοχέα της κασέτας. Ο υπόλοιπος κορμός ευθυγραμμίζεται με το κάτω άκρο του υποδοχέα. Το κέντρο βάρους της εξεταζόμενης μετατοπίζεται προς το μηχάνημα - σαν να ξαπλώνει νοητά πάνω στο υποστηρικτικό τραπέζι.
  • Το κεφάλι στρέφεται στο πλάι, στην αντίθετη από τον εξεταζόμενο μαστό πλευρά και τοποθετείται εκτός του πεδίου απεικόνισης για την αποφυγή συμπροβολών της κάτω γνάθου.
  • Το σύστοιχο άνω άκρο ακουμπά χαλαρά κατά μήκος της υποστηρικτικής τράπεζας, ενώ το αντίθετο συγκρατεί το μη εξεταζόμενο μαστό έξω από το πεδίο απεικόνισης. 
  • Ο θωρακικός μυς πρέπει να έχει παράλληλη θέση με τον υποδοχέα της κασέτας.


Τοποθέτηση του μαστού
  • Η πλάγια επιφάνεια του μαστού τοποθετείται στην, με κλίση επιφάνεια του υποδοχέα κασέτας - ανιχνευτή εικόνας.
  • Με τα δύο χέρια ο ΤΑ έλκει το μαστό από την κεντρική του μοίρα φέρνοντάς τον στο κέντρο του πεδίου απεικόνισης και απομακρύνοντάς τον κατά το δυνατόν από το θωρακικό τοίχωμα.
  • H θηλή πρέπει να βρίσκεται σε πλάγια προβολή.
  • Ιδιαίτερη φροντίδα δίνεται ώστε να περιλαμβάνεται η μασχαλιαία χώρα, ο θωρακικός μυς και η υπομαστική γωνία.
  • Ο μαστός συγκρατείται καθ'όλη τη διάρκεια της συμπίεσης, η οποία πρέπει να είναι ομοιόμορφη και ομοιογενής και εφαπτομενικά με το στέρνο.
  • Στην εξεταζόμενη δίνεται οδηγία για ακινησία και συγκράτηση της αναπνοής κατά τη διάρκεια της έκθεσης.
Αξιολόγηση της εικόνας

  • Απεικόνιση ολόκληρου του μαστού.
  • Απεικόνιση του θωρακικού μυός μέχρι το επίπεδο που ορίζει η θηλή (νοητή γραμμή PNL)
  • Η θηλή σε πλάγια προβολή.
  • Η υπομαστική γωνία αναδεικνύεται ευκρινώς.
  • Ύπαρξη συμμετρίας.

Συχνά σφάλματα
  • Το τραπέζι ψηλότερα ή χαμηλότερα: Δυσφορία από την εξεταζόμενη κατά τη συμπίεση.
  • Ανεπαρκής συμπίεση (ελλιπής διαχωρισμός των ιστών): Ασαφείς εικόνες.
  • Αναδιπλώσεις του δέρματος κυρίως στη μασχάλη: Δυσκολίες στη διάγνωση.
  • Περιορισμένη έλξη του μαστού: Μετατόπιση των ορίων του μαστού, μεστός με εμφάνιση "μύτης καμήλας", Ασαφής απεικόνιση της υπομαστικής επιφάνειας.
  • Η θηλή όχι παράλληλα με το φιλμ: Δυσκολία στη διαφοροδιάγνωση γύρω από τη θηλή.
Πηγή: ΜΠΟΥΣΔΡΗ ΕΛΕΝΗ













Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Ενημερωτική ημερίδα για τον καρκίνο του μαστού στην Καλαμάτα

Ενημέρωση για την προστασία από τον καρκίνο του μαστού, που απειλεί τη ζωή και την υγεία ανδρών και γυναικών είναι το θέμα ενημερωτικής ημερίδας, η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 27 Νοεμβρίου στην Καλαμάτα. 
Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί το απόγευμα της Κυριακής (ώρα 17.00) στο Πνευματικό Κέντρο της Καλαμάτας και τη διοργανώνουν η Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας και η Ελληνική Εταιρία Μαστολογίας.
Τα θέματα της ημερίδας θα αναπτύξουν η Δρ. Λυδία Ιωαννίδου -

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Τι νέο παρουσιάζει η ψηφιακή μαστογραφία; Σε τι διαφέρει από τις άλλες μαστογραφίες;



Η βασική διαφορά της αναλογικής μαστογραφίας σε σχέση με την ψηφιακή είναι ότι στην αναλογική χρησιμοποιείται το φιλμ μόνον, ως μέσο καταγραφής των διαγνωστικών εικόνων ενώ στην ψηφιακή χρησιμοποιείται ψηφιακός ανιχνευτής και ηλεκτρονικός υπολογιστής. Το ψηφιακό σύστημα της ψηφιακής μαστογραφίας έχει την ικανότητα να διακρίνει εξαιρετικά μικρού μεγέθους μαστογραφικά ευρήματα, όπως οι μικροαποτιτανώσεις που έχουν μέγεθος 100–200 microns.
Η ψηφιακή μαστογραφία προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με την κλασική (αναλογική) και δη αυτή με το σελήνιο.

• Η εξέταση σε ψηφιακό μαστογράφο διαρκεί σχεδόν τον μισό χρόνο σε σχέση με τον συμβατικό ή αναλογικό, αφού δεν υπάρχει η χρονοβόρα διαδικασία της εμφάνισης των φιλμ.
• Επιτυγχάνεται σημαντική μείωση της δόσης της ακτινοβολίας στην ασθενή (ανάλογα με τον τύπο του μαστού).
• Λαμβάνονται εικόνες υψηλής ανάλυσης που αυξάνουν τη διαγνωστική πληροφορία και συντελούν στην πρώιμη διάγνωση καρκίνου του μαστού σε πολύ πιο αρχικό στάδιο.
• Η ψηφιακά παραγόμενη εικόνα μπορεί να υποστεί επεξεργασία από τον ιατρό βελτιώνοντας την αντίθεση, φωτεινότητα, κλπ, και μειώνοντας με αυτόν τον τρόπο τις άσκοπες επαναλήψεις. Επίσης αποθηκεύεται ηλεκτρονικά και διατηρείται αναλλοίωτη η εικόνα για πολλά χρόνια.
• Παρέχει τη δυνατότητα χρήσης υπολογιστικά υποβοηθούμενης διάγνωσης (Computer Aided Diagnosis-CAD), εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο στην υπηρεσία των ακτινολόγων.


Στατιστικές πληροφορίες
Η ψηφιακή μαστογραφία πρωτοεμφανίστηκε πριν από 5 περίπου χρόνια στην Αμερική. Είναι η σύγχρονη τεχνολογική εξέλιξη της καθιερωμένης αναλογικής μεθόδου καθώς επίσης και αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας των κατασκευαστικών οίκων.
Σήμερα, στην Ελλάδα έχουν εγκατασταθεί 15 ψηφιακοί μαστογράφοι και όλοι βρίσκονται σε λειτουργία.
Πότε συνίσταται και πότε όχι…
Όπως η κλασσική, έτσι και η ψηφιακή μαστογραφία θα πρέπει να γίνεται η πρώτη, στην ηλικία των 35 ετών και στη συνέχεια από την ηλικία των 40 χρονών και άνω, κάθε χρόνο. Σε γυναίκες με επιβαρυμένο οικογενειακό ιστορικό συστήνεται να αρχίζει ο έλεγχος περίπου 10 χρόνια νωρίτερα από την ηλικία που εμφανίστηκε ο καρκίνος στο μέλος της οικογένειας. Η ψηφιακή μαστογραφία είναι ιδανική μέθοδος για τις γυναίκες νεαρής ηλικίας, τις γυναίκες με πυκνούς μαστούς και αυτές με προθέματα σιλικόνης.

Ακριβής διαδικασία, πως γίνεται, τα αποτελέσματα…
Όπως και κατά τη διαδικασία της κλασικής μαστογραφίας, ο χειριστής τοποθετεί κατάλληλα τον μαστό της εξεταζόμενης σε ειδική υποδοχή του μαστογράφου, συμπιέζει το μαστό με το ειδικό έδρανο συμπίεσης και ενεργοποιεί την έκθεση ακτίνων Χ. Κάθε εικόνα που λαμβάνεται εμφανίζεται σε μερικά δευτερόλεπτα στο monitor του σταθμού ελέγχου.
Στη συνέχεια ο χειριστής αποστέλλει ηλεκτρονικά την εικόνα στο σταθμό παρατήρησης του ακτινολόγου ο οποίος με τη σειρά του θα προβεί σε πιθανή επεξεργασία της εικόνας, θα τη συγκρίνει με προηγούμενη μαστογραφία και τέλος θα τη διασώσει αποθηκεύοντας την εικόνα.




Παρενέργειες-πιθανοί κίνδυνοι.

Δεν έχουν αναφερθεί μέχρι σήμερα και δεν υπάρχουν κίνδυνοι ούτε παρενέργειες όταν γίνεται σωστή χρήση.

Είναι πολύ σημαντικό να μην συγχέονται οι ψηφιακοί μαστογράφοι με τους ψηφιοποιητές (CR). Οι ψηφιακοί μαστογράφοι διαθέτουν ενσωματωμένο μηχανισμό ανίχνευσης ακτίνων Χ και δημιουργίας ψηφιακού σήματος ενώ οι ψηφιοποιητές συνεργάζονται με όλους τους αναλογικούς μαστογράφους χρησιμοποιώντας ψηφιακές κασέτες, οι οποίες μετά την έκθεση τοποθετούνται σε ειδικό laser scanner για ανάγνωση. Ως εκ τούτου δημιουργείται σημαντική απώλεια πληροφορίας και υποβιβασμός της ποιότητας της εικόνας.

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Εικονική εξομοίωση ακτινοθεραπευτικής αγωγής

Μια εργασία για την εικονική εξομοίωση της ακτινοθεραπευτικής αγωγής από το Εργαστήριο Βιοϊατρικών Προσομοιώσεων και Απεικονιστικής Τεχνολογίας.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο... ( με τη δυνατότητα του zoom )




                                 zoom σελίδα 1                          zoom σελίδα 2                            zoom σελίδα 3
                 
                                 zoom σελίδα 4                          zoom σελίδα 5                            zoom σελίδα 6                           
                  
                                 zoom σελίδα 7                          zoom σελίδα 8                             zoom σελίδα 9 
                   
                              zoom σελίδα 10                         zoom σελίδα 11                         
                



Πηγή

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Επίδραση της προεγχειρητικής μαγνητικής τομογραφίας στην θεραπεία του καρκίνου του μαστού. Μία κριτική προσέγγιση



Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΤΣΑΠΡΑΛΗΣ.


Από το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, στο τεύχος Ιουλίου του 2011 του περιοδικού Ann SurgOncol, δημοσιεύθηκε μία μελέτη που βασίστηκε στην επανεξέταση των φακέλων των ασθενών που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική θεραπεία από το 2002-2009. Από τη μελέτη αποκλείστηκαν οι ασθενείς με νόσο σταδίου IV, ασθενείς με προηγούμενο ιστορικό καρκίνου του μαστού, ασθενείς με λέμφωμα Hodgkin και ασθενείς φορείς μεταλλάξεων στα γονίδια BRCA. 
Η ερευνητική ομάδα αξιολόγησε διαφορές στα δημογραφικά στοιχεία 414 ασθενών, στη χειρουργική αντιμετώπιση και τα χαρακτηριστικά του όγκου μεταξύ των γυναικών που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή, σε σύγκριση με εκείνες που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση διατήρησης του μαστού.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς οι οποίες προεγχειρητικά είχαν υποβληθεί σε μαγνητική τομογραφία είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες ( 1,8 φορές) να υποβληθούν σε μαστεκτομή σε σύγκριση με όσες δεν υποβλήθηκαν προεγχειρητικά στη συγκεκριμένη εξέταση (43% έναντι 28%,P =. 002). Η μελέτη έδειξε, επίσης, ότι η νεότερη ηλικία, το μεγαλύτερο μέγεθος του όγκου, η διήθηση των λεμφαδένων, το διηθητικό λοβιακό καρκίνωμα, καθώς και η προεγχειρητική μαγνητική τομογραφία ήταν ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες για την επιλογή της μαστεκτομής ( P <.05). Η MRI ανίχνευσε ετερόπλευρο καρκίνο του μαστού σε ποσοστό 2,7% των ασθενών. Μεταξύ των ασθενών που υποβλήθηκαν σε χειρουργική θεραπεία διατήρησης του μαστού, δεν αναδείχθηκε η ύπαρξη σημαντικής συσχέτισης μεταξύ  προεγχειρητικής MRI και μικρότερης σε έκταση εκτομής του μαζικού αδένα (MRI 14%, χωρίς MRI 18%, P =. 34).
Tο συμπέρασμα ήταν ότι η προεγχειρητική μαγνητική τομογραφία συσχετίστηκε με υψηλότερα ποσοστά μαστεκτομής και πιθανότητα ανίχνευσης ετερόπλευρου καρκίνου του μαστού, όχι όμως και με χαμηλότερα ποσοστά επανεπέμβασης, παρόλο που οι συγγραφείς του άρθρου αναγνωρίζουν ότι το διάστημα παρακολούθησης ήταν σύντομο.
Η χρήση της προεγχειρητικής μαγνητικής τομογραφίας για το σχεδιασμό της θεραπείας του καρκίνου του μαστού αυξάνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, οι πρόσθετες προεγχειρητικές πληροφορίες που αυτή παρέχει δεν έχουν ως αποτέλεσμα την καλύτερη χειρουργική αντιμετώπιση ή τη βελτίωση των θεραπευτικών αποτελεσμάτων, ενώ παράλληλα συνδέονται και με αύξηση του ποσοστού των μαστεκτομών. Στοιχεία που να δείχνουν ότι η προεγχειρητική μαγνητική τομογραφία μπορεί να βελτιώσει τα θεραπευτικά αποτελέσματα σε ότι αφορά το ποσοστό υποτροπής ή επιβίωσης, δεν έχουν ακόμα επιβεβαιωθεί.
Πρόσθετα ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί η σταδιακή αύξηση των ποσοστών μαστεκτομής με τη χρήση της MRI σε συνδυασμό με διαγνωστική βιοψία. Έτσι, τα στοιχεία της μελέτης έδειξαν πως από τις γυναίκες που επέλεξαν να υποβληθούν σε μαστεκτομή, το 29% δεν είχε υποβληθεί σε MRI προεγχειρητικά. Όμως, τα ποσοστά των μαστεκτομών αύξαναν όταν οι ασθενείς  υποβαλλόταν σε MRI προεγχειρητικά, είτε αυτή ήταν αρνητική, είτε αυτή ήταν μη φυσιολογική (39% και 51% αντίστοιχα). Επιπρόσθετα αναδείχθηκε μία σημαντική αύξηση των μαστεκτομών όταν η ύποπτη προεγχειρητική MRI συνδυαζόταν με διαγνωστική βιοψία (54%) (ακόμα κι όταν το αποτέλεσμά της βιοψίας δεν αναδείκνυε κακοήθεια), με αποκορύφωμα βέβαια οι γυναίκες με ύποπτη MRI και θετική βιοψία να επιλέγουν να υποβληθούν σε μαστεκτομή (82%). 
 :
   Γυναίκες χωρίς μαγνητική τομογραφία (29%)
   Οι γυναίκες με αρνητική μαγνητική τομογραφία (39%)
   Οι γυναίκες με μη φυσιολογική MRI (51%)
   Οι γυναίκες με μια ανώμαλη μαγνητική τομογραφία και μια επακόλουθη βιοψία (54%)
   Οι γυναίκες με μια ανώμαλη μαγνητική τομογραφία και μια βιοψία που έδειξε κακοήθεια (82%)
Τα νέα αυτά δεδομένα εγείρουν αμφιβολίες για τον αντίκτυπο της μαγνητικής τομογραφίας κατά τον προεγχειρητικό έλεγχο. Αντίκτυπο όχι μόνο οικονομικό.

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Πόσο βλάπτει η αξονική τομογραφία;


Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Θ. ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ MD, PhD., καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής Β' Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής Π.Γ.Ν. ΑΤΤΙΚΟΝ, πρόεδρος Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας


Η αξονική τομογραφία σήμερα αποτελεί μία κατάκτηση για τη διάγνωση διαφόρων παθήσεων. Μάλιστα, η αξονική τομογραφία των πολλαπλών τομών κατάφερε να απεικονίσει ευκρινώς τις στεφανιαίες αρτηρίες με υψηλή πιστότητα, η οποία προσεγγίζει το 95%. Δηλαδή είναι δυνατόν σήμερα να μελετήσουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι στεφανιαίες αρτηρίες της καρδιάς με ευκρίνεια εντυπωσιακή. Η μέθοδος αυτή δεν απεικονίζει μόνον τη στένωση μιας αρτηρίας, την οποία άλλωστε απεικονίζει και η κλασική στεφανιογραφία, αλλά απεικονίζει το σύνολο της αθηροσκληρωτικής πλάκας. Δηλαδή απεικονίζει όλη τη βλάβη μέσα στο τοίχωμα, προτού ακόμα εμφανιστεί και δημιουργήσει τη στένωση της στεφανιαίας αρτηρίας. Έτσι είναι δυνατόν να αρχίσει έγκαιρα η θεραπεία της σταθεροποίησης της αθηροσκληρωτικής πλάκας, η οποία ελαττώνει το ποσοστό των εμφραγμάτων του μυοκαρδίου και του αιφνίδιου θανάτου σε επίπεδα που πλησιάζουν το 40%.

Άρα θα μπορούσε κανείς να απεικονίζει τις στεφανιαίες αρτηρίες του μία φορά το χρόνο και να ξέρει τι του γίνεται; Η απάντηση είναι σαφώς: όχι. Γιατί η αξονική τομογραφία, όπως και η απλή ακτινογραφία καθώς και η κλασική στεφανιογραφία, εκθέτουν τον εξεταζόμενο στον κίνδυνο της ακτινοβολίας, η οποία ως γνωστόν θεωρείται καρκινογόνος.

Εύλογα όμως τίθεται το ερώτημα του ποιος είναι ο πραγματικός κίνδυνος από την ακτινοβολία κάθε διαγνωστικής απεικονιστικής μεθόδου που χρησιμοποιεί ο ιατρός. Αναμφισβήτητα αυτός που υποβάλλεται σε απλή ακτινογραφία δέχεται πολύ μικρότερη ακτινοβολία από αυτόν που υποβάλλεται σε εξέταση στεφανιογραφίας, είτε με την κλασική μέθοδο είτε με την αξονική τομογραφία.

Διάφοροι ερευνητές ισχυρίζονται ότι η αξονική τομογραφία αυξάνει κατά 1% την πιθανότητα κάθε ανθρώπου να πάθει καρκίνο. Αλλοι πάλι ερευνητές ισχυρίζονται ότι διπλασιάζεται η πιθανότητα καρκίνου σε εκείνον που υποβάλλεται σε αξονική τομογραφία. Στην πραγματικότητα όμως, δεν υπάρχουν ακριβείς αριθμοί. Οι αριθμοί προκύπτουν από μελέτες που έγιναν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι ύστερα από τους ατομικούς βομβαρδισμούς. Όμως οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές όταν πρόκειται για ακτινοβολία που προέρχεται από ιατρικές εξετάσεις που έχουν διαχρονική αθροιστική δοσολογία ή προέρχεται από ατομικό βομβαρδισμό. Τελευταία δημοσιεύθηκε μία μελέτη σε ένα από τα εγκυρότερα ιατρικά περιοδικά («New England Journal of Medicine») σχετική με τους κινδύνους της ακτινοβολίας της αξονικής τομογραφίας, όπου εκεί ιδιαιτέρως επισημαίνεται ότι ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για τους ασθενείς νεαρής ηλικίας και μάλιστα στα παιδιά. Στην ίδια μελέτη επισημαίνεται ότι το 1/3 των αξονικών τομογραφιών δεν δικαιολογούνται επαρκώς επιστημονικά και υπολογίζουν ότι 20 εκατομμύρια ενήλικοι και περί το 1 εκατομμύριο παιδιά στις ΗΠΑ υποβάλλονται αδικαιολόγητα σε αξονικές τομογραφίες.

Έπειτα από όλα αυτά, ποιο είναι το τελικό συμπέρασμα; Είναι δυνατόν να σταματήσει η πρόοδος; Αναμφισβήτητα, όχι. Η τεχνολογία επιχειρεί διαρκώς να βελτιώσει τα μηχανήματα της αξονικής τομογραφίας, ενώ παράλληλα οι ιατροί θα πρέπει να ζητούν αξονική τομογραφία μόνον όπου πραγματικά κρίνεται απαραίτητη και αναγκαία.

Όσον αφορά την αξονική τομογραφία των στεφανιαίων αρτηριών, πρέπει να γίνεται εκεί όπου πραγματικά ενδείκνυται. Δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνεται με βάση τα σημερινά δεδομένα, εάν δεν παρέλθει επαρκής χρόνος. Η πενταετία θεωρείται ένα καλό και ασφαλές χρονικό διάστημα.

Συμπερασματικά, όλες οι διαγνωστικές εξετάσεις που στηρίζονται στην εκπομπή ακτινοβολίας είναι εξ ίσου χρήσιμες, όπως είναι και η ατομική ενέργεια, η οποία ως γνωστόν μπορεί να καταστεί πηγή φωτός αλλά και πηγή καταστροφής και σκότους. Πάντα ο παράγων άνθρωπος είναι ο πρωταγωνιστικός παράγων. Γι' αυτό και ο ιατρός μπορεί σήμερα να χρησιμοποιεί σωστά την αξονική τομογραφία χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τον ασθενή του.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Ψηφιακή ή Αναλογική Μαστογραφία; Υφίσταται ο διαχωρισμός Ψηφιακής και Ψηφιοποιημένης Μαστογραφίας;

Αποκλειστικό θέμα από το τρέχον τεύχος 23 "Ακτινοτεχνολογίατο μοναδικό Ελληνικό επιστημονικό περιοδικό για Τεχνολόγους Ακτινολόγους.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο...( με τη δυνατότητα του zoom )




                


zoom σελίδα 1                         zoom σελίδα 2


zoom σελίδα 3                         zoom σελίδα 4




Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Ο συνδυασμός μαστογραφίας με τη νέα τεχνολογία της θερμογραφίας οδηγεί σε εντοπισμό σχεδόν του 90% των καρκίνων του μαστού

Μια τεχνολογία που αναπτύχθηκε από τον αμερικανικό στρατό προκειμένου να προσφέρει νυχτερινή όραση μπορεί σύντομα να βοηθήσει τις γυναίκες να μειώσουν τον κίνδυνο που διατρέχουν για καρκίνο του μαστού. Μελέτη έδειξε ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία που χρησιμοποιείται εδώ και 30 χρόνια σε ορισμένους τομείς της Ιατρικής αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες εντοπισμού όγκων πρώιμου σταδίου στον μαστό σε γυναίκες κάτω των 50 ετών. 


Με δεδομένο ότι στις νεότερες γυναίκες ο ιστός των μαστών είναι πυκνότερος, η μαστογραφία δεν δίνει πάντα αξιόπιστα αποτελέσματα - μελέτες έχουν δείξει ότι μπορεί να εντοπίσει μόλις το 50% των όγκων. Σε αυτές τις γυναίκες η ψηφιακή συσκευή υπέρυθρης ακτινοβολίας μπορεί να αυξήσει τα ποσοστά ανίχνευσης της νόσου, σύμφωνα με τον επικεφαλή της μελέτης καθηγητή Γκόρντον Γουίσχαρτ, διευθυντή της Μονάδας Μαστού στο Νοσοκομείο Αντενμπρουκ στο Κέιμπριτζ. 


Η μελέτη διεξήχθη σε περισσότερες από 100 γυναίκες και έδειξε ότι ο συνδυασμός μαστογραφίας με την τεχνολογία της θερμογραφίας, όπως ονομάζεται, οδηγεί σε εντοπισμό σχεδόν του 90% των καρκίνων του μαστού σε γυναίκες κάτω των 50 ετών. 


Η θερμογραφία βασίζεται σε χρήση μιας κάμερας που εντοπίζει τις διαφορές στη θερμοκρασία του δέρματος: όπου υπάρχει μη φυσιολογικός ιστός, όπως ένας καρκινικός όγκος, η περιοχή είναι ελαφρώς θερμότερη (αποτυπώνεται με κόκκινο χρώμα στην εξέταση) σε σύγκριση με τον φυσιολογικό ιστό που βρίσκεται γύρω της. 
Πηγή