To σημείο σιλουέτας του μαστού: εξήγηση μιας εγγενούς αδυναμίας της εξέτασης της μαστογραφίας

Συγγραφείς: Σ. Πραπαβέσης, Νικόλαος Πατσινακίδης, Γεώργιος Κυρόπουλος, Θωμάς Ζαραμπούκας Σκοπός: Η εργασία εξηγεί μια εγγενή αδυναμία της εξέτασης της Μαστογραφίας η οποία δικαιολογεί το γνωστό και σημαντικό πρόβλημα της ύπαρξης αφανών μαστογραφικά βλαβών (occult lesions) οι οποίες είναι δυνατόν να μη διαγνωστούν με τη Μαστογραφία. Η φυσική βάση για την αδυναμία αυτή που μπορεί να αποβεί καταστροφική, είναι πολύ παρόμοια με την αιτία του γνωστού “σημείου σιλουέτας” στην ακτινογραφία θώρακος Υλικό και Μέθοδος: Αποτελέσματα - Ευρήματα: Περιστατικό 1: Ασθενής 40 ετών που έχει υποβληθεί στο παρελθόν σε δεξιά μερική μαστεκτομή Προσέρχεται για τακτικό ετήσιο έλεγχο Περιστατικό 2: Κλινικά και μαστογραφικά αφανής κακοήθης όγκος στο άνω έξω τεταρτημόριο του δεξιού μαστού. Έγινε αντιληπτός κατά την σάρωση του παρεγχύματος των μαστών (whole breast scanning) με υπερήχους Σε πυκνούς μαστούς ο Ακτινολόγος παραδοσιακά στηρίζεται στην παρουσία κακοήθων μικροεπασβεστώσεων, ασύμμετρης πυκνότητας ή στον εντοπισμό έμμεσων σημείων όπως παραμόρφωσης της αρχιτεκτονικής και πάχυνσης του δέρματος ή εισολκής της θηλής για τη διάγνωση της κακοήθειας παρά στην διάκριση του περιγράμματος της διηθητικής βλάβης Στις περιπτώσεις εκείνες όπου η βλάβη είναι μικρή σε μέγεθος και δεν παρουσιάζει μικροεπασβεστώσεις και δεν προκαλεί παραμόρφωση της αρχιτεκτονικής (στις πρώϊμες βλάβες δηλαδή που μας ενδιαφέρει καθ εξοχή να διαγνώσουμε) η διάγνωση μόνο με Μαστογραφία καθίσταται προβληματική. Η εμπειρία μας από πάνω από δέκα χιλιάδες εξετάσεις ολόκληρου του μαστού με υπερήχους έχει δείξει ότι πολλές μικρές διηθητικές βλάβες χωρίς μικροεπασβεστώσεις θα διέφευγαν χωρίς τον υπερηχογραφικό έλεγχο. Το υπερηχογράφημα ολόκληρου του μαστού έχει αναδείξει επίσης και έναν μεγάλο αριθμό από καλοήθεις βλάβες του μαστού που δεν απεικονίζονται ευκρινώς στη Μαστογραφία. Περιστατικό 3: Φλεγμονώδης συμπτωματολογία αριστερού μαστού Παχυνση του δέρματος λεμφοίδημα Μαστογραφικά πολύ πυκνός μαστός Ο υπερηχογραφικός έλεγχος ανέδειξε δύο διηθητικού τύπου βλάβες οι οποίες τεκμηριώθηκαν με βιοψίες δια βελόνης Tru Cut Συμπεράσματα:  Η σημασία της κατανόησης του σημείου σιλουέτας του μαστού είναι μεγάλη. Οι αρχόμενες μικρές διηθητικές βλάβες φαίνεται ότι μπορεί να μεγαλώνουν για σημαντικό χρονικό διάστημα μέσα στο πυκνό ινοαδενικό στοιχείο χωρίς να γίνουν αντιληπτές από τη Μαστογραφία και πολύ πριν γίνουν αντιληπτές από την κλινική εξέταση . Σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και μεγάλοι, ψηλαφητοί όγκοι μπροούν να μην αναδειχθούν από τη Μαστογραφία. Η Υπερηχογραφία είναι μια τομογραφική τεχνική που στηρίζεται σε διαφορετικές φυσικές ιδιότητες των ιστών σε σχέση με τη Μαστογραφία Παρόλο που η ανάδειξη μικροεπασβεστώσεων χωρίς συνοδό συμπαγή βλάβη δεν είναι συνήθως εφικτή κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο των μαστών η εμπειρία δείχνει ότι ακόμη και πολύ μικρές 2-3 χιλιοστών υποηχοϊκές διηθητικές βλάβες ξεχωρίζουν με ευκρίνεια με φόντο το υψηλής ηχογένειας ινοαδενικό στοιχείο εντός του οποιου κατά προτίμηση αναπτύσσονται (η ίδια ακριβώς θέση κάνει τις ίδιες βλάβες δυσδιάκριτες στη Μαστογραφία). Κατά συνέπεια η Υπερηχογραφία μας παρέχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα και μια ευκαιρία για πρωϊμότερη διάγνωση σε ενα σημαντικό μέρος από τις διηθητικές βλάβες που δεν συμπεριλαμβάνουν μικροεπασβεστώσεις και κρύβονται εντός του πυκνού ινοαδενικού στοιχείου. Το Υπερηχογράφημα ολόκληρου του Μαστού θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως αναντικατάστατο συμπλήρωμα της μαστογραφίας στους μαστούς που περιλαμβάνουν πυκνό ινοαδενικό στοιχείο (Birads κατηγορίες μαστογραφικής πυκνότητας 2-5) Πηγή

Read More

4ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ογκολογικής Απεικόνισης

Πηγή

Read More

Εκπαιδευτική ημερίδα Ε.Ε.Α.Μ.: Ιχνηλατώντας την Απεικόνιση του Μαστού

Πηγή

Read More

Τι αναζητούμε σε μία ψηλάφηση μαστού

Ιδιαίτερα έξυπνος ο τρόπος που βρήκε η παγκόσμια οργάνωση κατά του καρκίνου του μαστού (Worldwide Breast Cancer) προκειμένου να ευαισθητοποιήσει το κοινό και να δείξει πως μπορεί να γίνει σωστά η εξέταση.

Χωρίς να δείχνει καθόλου στήθος, η διαφήμιση που σχεδίασε η Κόριν Ελσγουορθ Μπόμοντ, είναι ιδιαίτερα κατατοπιστική, επισημαίνοντας πώς μοιάζει ο καρκίνος του μαστού, τι υφή έχει και πώς γίνεται να τον εντοπίσουμε έγκαιρα.

Πηγή

Read More

Ο ψηλαφητός όγκος στον μαστό δεν είναι πάντοτε καρκίνος

Ο ενστικτώδης φόβος κάθε γυναίκας, που οδηγεί συχνά στην αποφυγή αυτοεξέτασης, είναι ο εντοπισμός όγκου στο στήθος, που στο μυαλό της είναι πάντα κακοήθης. Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Το 80% των όγκων είναι καλοήθεις! Μάλιστα, η πιθανότητα ένας όγκος να είναι κακοήθης σε γυναίκες κάτω των 30 ετών είναι σπάνιες.

Η ψηλάφηση ενός ογκιδίου, η αλλαγή στο σχήμα του μαστού, η εμφάνιση εκκρίματος, ακόμα και ο πόνος στο μαστό πανικοβάλει. Όμως, υπάρχουν παθήσεις που προκαλούν τέτοιου είδους συμπτώματα χωρίς απαραίτητα να οφείλονται σε καρκίνο. Για την ακρίβεια ένα ογκίδιο στο μαστό μπορεί να είναι απλώς μια κύστη, ένα λίπωμα ή ένα ινοαδένωμα.

Οι κύστες είναι τοπικές συλλογές υγρού (σάκοι), μαλακές και μετακινούνται εύκολα. Είναι ορμονοεξαρτώμενες και γι’ αυτό εμφανίζονται συνήθως σε γυναίκες που η ηλικία τους είναι μεταξύ 20-50 και εξαφανίζονται μετά την εμμηνόπαυση. Μπορεί να εμφανιστούν και στους δύο μαστούς και μερικές φορές είναι επώδυνες. Σ’ αυτή την περίπτωση ο γιατρός μπορεί να προχωρήσει σε παρακέντηση του υγρού, μια ανώδυνη διαδικασία, και το δείγμα να σταλεί για κυτταρολογική εξέταση.

Ο πιο συχνά εμφανιζόμενος καλοήθης όγκος είναι τα ινοαδενώματα, τα οποία εμφανίζονται συνήθως σε γυναίκες η ηλικία των οποίων δεν ξεπερνά τα 30 έτη. Αποτελούνται από ινώδη και αδενικό ιστό, είναι σκληρά και μετακινούμενα. Η επιλογή αφαίρεσης εξαρτάται από εάν παραμορφώνει τον μαστό, εάν πιέζει αιμοφόρα αγγεία ή σε περίπτωση εγκυμοσύνης, κατά την διάρκεια της οποίας υπάρχει η πιθανότητα αύξησης του μεγέθους τους. Η αφαίρεσή τους είναι ανώδυνη και δεν επηρεάζει την ικανότητα θηλασμού.

Ένα μαλακό, ελαστικό, λείο και κινητό οζίδιο που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το δέρμα (στον υποδόριο ιστό) μπορεί να είναι απλώς ένα λίπωμα. Η αιτία της εμφάνισής τους δεν είναι γνωστή. Είναι ακίνδυνα αλλά μπορεί να αφαιρεθούν εύκολα, με τοπική αναισθησία, εάν είναι μεγάλα και εμποδίζουν τις κινήσεις ή ακόμα και για αισθητικούς λόγους.

Οι ινοκυστικές αλλοιώσεις του μαστού εμφανίζονται συνήθως σε γυναίκες μεταξύ 40-50 ετών και μπορεί να είναι επώδυνες ή ανώδυνες. Η συχνότητα εμφάνισής τους είναι ιδιαίτερα υψηλή (40%) και είναι ορμονοεξαρτώμενες, γι αυτό και εμφανίζονται κατά την διάρκεια της εμμήνου ρύσεως, οπότε μπορούν να ψηλαφιστούν. Με την παύση της εμμήνου ρύσεως τα συμπτώματα, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο και πρήξιμο, υποχωρούν. Οριστική παύση αυτών των συμπτωμάτων συμβαίνει μετά την εμμηνόπαυση.

Εκτός όμως από την ψηλάφηση ογκιδίων, πανικό μπορεί να προκαλέσει και η εκροή υγρού από την θηλή σε περιόδους εκτός εγκυμοσύνης και θηλασμού, ιδιαίτερα όταν το έκκριμα είναι αιματηρό. Όμως η αιτία είναι συνήθως καλοήθης, χωρίς να αποκλείεται και η αντίθετη περίπτωση. Οφείλεται είτε σε μικρούς πολύποδες στο εσωτερικό κάποιου γαλακτοφόρου αγωγού, είτε σε φλεγμονή.

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι γυναίκες παραπονούνται για πόνο στο μαστό. Ο πόνος αυτός δεν σημαίνει απαραίτητα κακοήθεια. Μπορεί να οφείλεται σε τραυματισμό ή σε μαστίτιδα, μια φλεγμονή του μαστού που μπορεί να συνοδεύεται από λοίμωξη. Οφείλεται στην είσοδο μικροβίων από τους γαλακτοφόρους πόρους και τα συμπτώματα είναι τοπική ερυθρότητα, αίσθηση καύσου και διόγκωση. Σε οξεία φάση τα συμπτώματα αυτά μπορεί να συνοδεύονται από πυρετό, ρίγη και κόπωση. Όμως, ο πόνος μπορεί να οφείλεται και σε παράγοντες που δεν αφορούν τον ίδιο τον μαστό αλλά αιτίες έξω από αυτόν, όπως για παράδειγμα το αυχενικό σύνδρομο.

Οι πιθανότητες λοιπόν είναι υπέρ μας… Όποιο κι αν είναι το εύρημα ή το σύμπτωμα, πρέπει να αποταθείτε στον γυναικολόγο σας, που μετά από κλινική εξέταση και εργαστηριακό έλεγχο θα σας εξασφαλίσει τη σωστή διάγνωση.

Και να θυμάστε : ο καρκίνος του μαστού όταν διαγιγνώσκεται σε αρχικά στάδια είναι πλήρως ιάσιμος!

Πηγή

Read More

Παράγοντες Κινδύνου για Ανάπτυξη Καρκίνου του Μαστού

Δυστυχώς, ελάχιστα είναι γνωστά σχετικά με τα αίτια που προκαλούν καρκίνο του μαστού, παρά το γεγονός ότι έχουν εντοπιστεί αρκετοί παράγοντες κινδύνου. Όταν λέμε ότι ένα άτομο κινδυνεύει περισσότερο να εμφανίσει καρκίνο ή ότι έχει έναν παράγοντα κινδύνου, σημαίνει ότι πιθανόν να έχει κάποιο βαθμό ευπάθειας στην ανάπτυξη της νόσου. Η ηλικία για παράδειγμα, είναι ένας παράγοντας κινδύνου για καρκίνο του μαστού, όσο μεγαλύτερη είναι μια γυναίκα, τόσο ψηλότερος είναι ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου. Θα πρέπει όμως να σημειωθεί ότι οι παράγοντες κινδύνου δεν προβλέπουν με βεβαιότητα αν μια γυναίκα θα αναπτύξει καρκίνο του μαστού. Αρκετές γυναίκες που έχουν όλους τους παράγοντες κινδύνου δεν θα εκδηλώσουν τη νόσο, ενώ άλλες χωρίς γνωστό παράγοντα κινδύνου για ανάπτυξη καρκίνο του μαστού θα εμφανίσουν τελικά τη νόσο. Ωστόσο, το να γνωρίζει μια γυναίκα ότι έχει μερικούς παράγοντες κινδύνου μπορεί να τη βοηθήσει να είναι περισσότερο προσεκτική σχετικά με την πραγματοποίηση τακτικών ελέγχων με μαστογραφία ή ακόμη να πάρει μέτρα για τη μείωση του κινδύνου, διότι πολύ από αυτούς μπορούν να τροποποιηθούν ή να ελεγχθούν. Στον παρακάτω πίνακα, μπορείτε να δείτε αναλυτικά τους παράγοντες κινδύνου και τις επεξηγήσεις τους.

Παράγοντες κινδύνου που μπορούν να αλλάξουν

1. Φύλο
2. Ηλικία
3. Οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού, ιδιαίτερα σε συγγενή 1ου βαθμού που νόσησε σε νεαρή ηλικία
4. Γνωστή μετάλλαξη στα γονίδια BRCA1 και BRCA2
5. Μικρή ηλικία εμμηνόπαυσης
6. 'Ατυπες αλλοιώσεις των ιστών του μαστού ή το λοβιακό μη διηθητικό νεόπλασμα
7. Προηγούμενος καρκίνος στον ένα μαστό στο παρελθόν
8. Προηγούμενη ακτινοθεραπεία στο θώρακα για άλλο νόσημα
9. Ατεκνία
10. Πρώτη κύηση σε ηλικία πάνω από τα 35 έτη
11. Μακροχρόνια χρήση θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης
12. Μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ
13. Παχυσαρκία
14. Καθιστική ζωή

Αρκετές γυναίκες που έχουν όλους τους παράγοντες κινδύνου δεν θα εκδηλώσουν τη νόσο, ενώ άλλες, χωρίς γνωστό παράγοντα κινδύνου για ανάπτυξη καρκίνου του μαστού, θα εμφανίσουν τελικά τη νόσο


Επεξηγήσεις για τους παράγοντες κινδύνου

Φύλο: Καρκίνος του μαστού μπορεί να εμφανιστεί και στους άνδρες, όμως είναι συχνότερος στις γυναίκες (100 γυναίκες: 1 άνδρας).

Ηλικία: Ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου του μαστού αυξάνεται με την ηλικία. Οι περισσότερες περιπτώσεις παρουσιάζονται μετά από την ηλικία των 50 ετών, ενώ είναι σπάνιος σε γυναίκες ηλικίας κάτω των 35 ετών (5% των περιπτώσεων), με εξαίρεση τις γυναίκες που έχουν κληρονομική προδιάθεση.

Θετικό Οικογενειακό Ιστορικό: Όταν μια γυναίκα έχει μια συγγενή πρώτου βαθμού (μητέρα, αδελφή ή κόρη) με καρκίνο του μαστού, σχεδόν διπλασιάζεται ο σχετικός κίνδυνος να αναπτύξει καρκίνο του μαστού και η ίδια. Ο κίνδυνος σχεδόν πενταπλασιάζεται όταν υπάρχουν δυο συγγενείς πρώτου βαθμού με καρκίνο του μαστού στο ιστορικό τους.

Κληρονομικός Καρκίνος: Οφείλεται σε γενετική μετάλλαξη (μετάλλαξη του γονιδίου BRCA1 ή BRCA2) ή είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης άλλων γονιδίων. Τον κληρονομούμενο καρκίνο του μαστού τον υποπτευόμαστε όταν στο ιστορικό της γυναίκας υπάρχουν συγγενείς που εκδήλωσαν καρκίνο του μαστού σε μικρή ηλικία ή εκδήλωσαν και στους δύο μαστούς ή αν υπάρχει συγχρόνως και ιστορικό καρκίνου των ωοθηκών.

Έμμηνος Ρύση: Οτιδήποτε επηρεάζει μακροχρόνια έκθεση του μαστού στα οιστρογόνα επηρεάζει και τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου. Για το λόγο αυτό, εάν η περίοδος αρχίσει πολύ νωρίς, κάτω των 10 ετών, και η εμμηνόπαυση έρθει καθυστερημένα άνω των 55 ετών, εάν μια γυναίκα δεν έχει παιδιά ή γέννησε το πρώτο της παιδί σε ηλικία άνω των 35 ετών, η γυναίκα αυτή εμφανίζει αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την παρατεταμένη χρήση ορμονικής υποκατάστασης μετά την εμμηνόπαυση.

Ιστορικό Καρκίνου: Οι γυναίκες που έχουν ήδη εμφανίσει καρκίνο στον ένα μαστό τους έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν έναν νέο, δεύτερο καρκίνο στον άλλο μαστό (1 στις 100 γυναίκες ανά έτος).

Προηγηθείσα Ακτινοθεραπεία: Η ακτινοθεραπεία στο θώρακα πριν από την ηλικία των 30 ετών (συνήθως για νόσο του Hodgkin) αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού στη μετέπειτα ζωή (συνήθως 10-15 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της ακτινοθεραπείας).

Αλκοόλ: Τα οινοπνευματώδη ποτά αυξάνουν τη συγκέντρωση των οιστρογόνων στο αίμα (μέτρια συσχέτιση με τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνο του μαστού).

Βάρος: H παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού μετά την εμμηνόπαυση, αυξάνοντας τα επίπεδα των οιστρογόνων. Αυτό συμβαίνει διότι η παραγωγή των οιστρογόνων στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση γίνεται κυρίως μέσα σε λιπώδη ιστό (μετατροπή των επινεφριδικών ανδρογόνων σε οιστρογόνα από την αρωματάση, ένα ένζυμο που βρίσκεται κυρίως στο λίπος).

Καθιστική Ζωή: Η τακτική, έντονη άσκηση κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ηλικίας μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού μιας γυναίκας, κυρίως διότι μπορεί να καθυστερήσει την έναρξη της έμμηνου ρύσεως, να επιμηκύνει τον χρόνο μεταξύ των περιόδων ή να ελαττώσει τον αριθμό των εμμηνορυσιακών κύκλων, μειώνοντας έτσι την έκθεση της γυναίκας στα οιστρογόνα. Επιπλέον όφελος είναι ο έλεγχος της αύξησης του βάρους.

Διατροφή και Καρκίνος του Μαστού: Δεν υπάρχουν σαφή δεδομένα και οδηγίες.

Διατροφικό Λίπος: Η πλούσια σε λίπος διατροφή έχει μικρή ή και μηδενική επίδραση. Η αύξηση των ποσοστών καρκίνου του μαστού σε δυτικές χώρες δεν οφείλεται στο αυξημένο λίπος στη διατροφή, αλλά σε άλλες παραμέτρους του τρόπου ζωής των γυναικών, όπως η παχυσαρκία και η καθιστική ζωή.

Βιταμίνη Α: Ασκεί μέτρια προστατευτική δράση στον καρκίνο μαστού, κυρίως στις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Σόγια: Τα ισοφλαβινοειδή είναι ειδικοί τύποι οιστρογόνων που ανευρίσκονται σε αφθονία στα προϊόντα σόγιας. Σε εργαστηριακές μελέτες, τα ισοφλαβινοειδή εμφανίζονται να προστατεύουν τα κύτταρα του μαστού από την καρκινική μετάλλαξη, ενώ μελέτες σε γυναίκες στις οποίες χορηγήθηκαν συμπληρώματα σόγιας έδειξαν αυξημένη υπερπλασία των κυττάρων του μαζικού αδένα. Η σχέση ισοφλαβινοειδών σόγιας και καρκίνου του μαστού σε ανθρώπους δεν έχει ακόμη διευκρινισθεί.

Ορμονικά Σκευάσματα:
Αντισυλληπτικά: η από του στόματος χρήση τους φαίνεται να αυξάνει ελαφρώς τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού στις γυναίκες κατά τον χρόνο της χρήσης τους ή λίγο μετά.

Θεραπεία Ορμονικής Υποκατάστασης: προσφέρει ανακούφιση από τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, προστασία έναντι της LDL (θετική επίδραση στο τοίχωμα των αρτηριών). Ωστόσο, η μακροχρόνια χρήση της μετά την εμμηνόπαυση (κυρίως για περισσότερο από 5 χρόνια) αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού. Ο αυξημένος αυτός κίνδυνος φαίνεται να εξαλείφεται δύο χρόνια μετά τη διακοπή της.


Πηγή: Καθηγητής κ. Χρήστος Μαρκόπουλος (2008), «Παράγοντες Κινδύνου για Ανάπτυξη Καρκίνου του Μαστού», Πάνω απ' όλα Γυναίκα, Οδηγός για τον Καρκίνο του Μαστού, Εκδόσεις Διόπτρα.

Πηγή

Read More

Το βάρος μετά την εμμηνόπαυση αναλογεί στον κίνδυνο επιθετικού καρκίνου του μαστού

Οι υπέρβαρες ή παχύσαρκες γυναίκες που έχουν περάσει το στάδιο της εμμηνόπαυσης αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν επιθετικό καρκίνο του μαστού σε σύγκριση με γυναίκες που καταφέρνουν να παραμείνουν σε φυσιολογικό βάρος, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση  JAMA Oncology.

Επίσης, οι γυναίκες με αυξημένο βάρος είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν μεγάλου μεγέθους όγκους, όγκους που αναπτύσσονται ταχύτερα ή όγκους που μπορεί να εξαπλωθούν στα λεμφογάγγλια, παράγοντες που υποδεικνύουν πιο δυσμενή πρόγνωση για την ασθενή.

Αμερικανοί ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από το πρόγραμμα Women’s Health Initiative ώστε να διαπιστώσουν εάν υπάρχει κάποια άμεση σχέση μεταξύ βάρους και επιθετικού καρκίνου του μαστού μετά την εμμηνόπαυση. Τα στοιχεία, τα οποία κάλυπταν διάστημα 13 ετών, αφορούσαν συνολικά σε 67.142 γυναίκες που είχαν περάσει εμμηνόπαυση και οι ερευνητές έλαβαν υπ” όψιν το βάρος και το ύψος τους, τον αριθμό των μαστογραφιών που είχαν κάνει και τον αριθμό των διαγνώσεων για καρκίνο του μαστού που προέκυψαν στο υπό μελέτη δείγμα. Εντοπίστηκαν συνολικά 3.388 διαγνώσεις για επιθετικό καρκίνο του μαστού.

Τα ευρήματα-κλειδιά των ερευνητών ήταν τα εξής:

• Οι υπέρβαρες/παχύσαρκες γυναίκες (με Δείκτη Μάζας Σώματος άνω του 25) φάνηκε να αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν επιθετικό καρκίνο του μαστού σε σύγκριση με τις γυναίκες που είχαν φυσιολογικό βάρος (με Δείκτη Μάζας Σώματος κάτω του 25).
• Ο κίνδυνος ήταν μεγαλύτερος κατά 58% για τις γυναίκες με Δείκτη Μάζας Σώματος άνω του 35 σε σύγκριση με τις γυναίκες που είχαν φυσιολογικό βάρος.
• Το αυξημένο βάρος φάνηκε να συνδέεται με τους καρκινικούς όγκους μεγαλύτερου μεγέθους, με την εξάπλωση του καρκίνου στα λεμφογάγγλια και τους ταχέως αναπτυσσόμενους καρκινικούς όγκους, τρεις βασικούς δείκτες δυσμενούς πρόγνωσης για τις ασθενείς.
• Γυναίκες με φυσιολογικό βάρος που πήραν σταδιακά κιλά –σε ποσοστό πάνω από 5% επί του συνολικού τους βάρους– φάνηκε να αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού.

Πηγή

Read More

Η συσκευή που θα φέρει την μαστογραφία στις πιο απομακρυσμένες περιοχές

Η εταιρεία TiaLinx από την Καλιφόρνια των ΗΠΑ, δημιούργησε μια πρωτοποριακή συσκευή, η οποία προσφέρει τη δυνατότητα στους γιατρούς να πραγματοποιήσουν μαστογραφία σε γυναίκες για τον τυπικό έλεγχο καρκίνου του μαστού, χωρίς να εμπεριέχεται στη διαδικασία καθόλου επικίνδυνη ακτινοβολία, ενώ το πιο σημαντικό είναι ότι η εξέταση μπορεί να γίνει οπουδήποτε, αφού η συσκευή είναι φορητή.

Η συσκευή έχει την ονομασία AR60-A και εκπέμπει μια δέσμη μη-ιονίζουσας ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Με τη βοήθεια ειδικών πλακιδίων απεικονίζει το αποτέλεσμα στην οθόνη χρησιμοποιώντας επίπεδες κεραίες.

Η τεχνολογία αυτή εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι οι διαφορετικοί τύποι κυττάρων έχουν διαφορετικές ηλεκτρικές ιδιότητες. Το AR60-Α εντοπίζει τα ανώμαλα/μη-κανονικά κύτταρα και τα αναδεικνύει στην οθόνη σε μπλε φόντο έναντι των φυσιολογικών κυττάρων.

Η TiaLinx αναμένεται να πάρει σύντομα την έγκριση του αμερικανικού Οργανισμού Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για τη νόμιμη διάθεση της συσκευής στους ιατρικούς φορείς.

Εκτός από την εξάλειψη της επικίνδυνης ακτινοβολίας, η συσκευή AR60-A είναι φορητή (σε μέγεθος ενός laptop) και έτσι θα ανοίξει νέους ορίζοντες στην προσβασιμότητα εκατομμυρίων γυναικών στην μαστογραφία, αφού, πλέον, θα μπορούν οι ιατρικοί φορείς να μεταβούν σε απομακρυσμένες περιοχές και να εξετάσουν τις ντόπιες γυναίκες και όχι το αντίθετο, το οποίο συχνά είναι και ανέφικτο.

Πηγή

Read More

Πρωτογενής και Δευτερογενής Πρόληψη Καρκίνου του Μαστού

Είναι γνωστό πως υπάρχουν δύο είδη πρόληψης που αφορούν τον καρκίνο του μαστού. Αυτά είναι η πρωτογενής και δευτερογενής πρόληψη καρκίνου του μαστού, που αποτελούν πολλοί σημαντικούς παράγοντες.

Πρωτογενής Πρόληψη

Ως πρωτογενής πρόληψη ορίζεται η λήψη μέτρων που μειώνουν την έκθεση ή αναστέλλουν τις συνέπειες από την έκθεση του ατόμου σε παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης μιας νόσου.

Οι παράγοντες που συσχετίζονται επιδημιολογικά με τον καρκίνο του μαστού, μπορούν να διακριθούν σε «εξωγενείς» και «ενδογενείς». Οι εξωγενείς προέρχονται από το εξωτερικό περιβάλλον, ενώ οι ενδογενείς από τον ίδιο τον οργανισμό της ασθενούς. Έτσι, οι στόχοι της πρωτογενούς πρόληψης του καρκίνου του μαστού κινούνται γύρω από δύο κεντρικούς άξονες:

α) την ελαχιστοποίηση της έκθεσης του ατόμου σε εξωγενείς παράγοντες, που αυξάνουν τον κίνδυνο νόσησης.

β) την τροποποίηση διάφορων ενδογενών παραγόντων, κυρίως ορμονικών παραμέτρων και παραγόντων που σχετίζονται με την αναπαραγωγή.

Για αύξηση του κινδύνου καρκίνου του μαστού, χωρίς ωστόσο να έχει περιγραφεί ξεκάθαρα κάποιος παθοφυσιολογικός μηχανισμός ή χωρίς να υπάρχει κάποια πολύ ισχυρή συσχέτιση σε όλες τις επιδημιολογικές μελέτες, έχουν ενοχοποιηθεί το κάπνισμα και η κατανάλωση οινοπνεύματος. Αντίθετα, επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι οι παρακάτω παράγοντες πιθανότατα μειώνουν τον κίνδυνο: η βιταμίνη Α και γενικά τα ρετινοειδή, η κατανάλωση ελαιόλαδου, καθώς και η κατανάλωση σόγιας στη Νοτιοανατολική Ασία. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η διακοπή του καπνίσματος, η κατανάλωση οινοπνεύματος με μέτρο, η τακτική σωματική άσκηση, η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, η δίαιτα με μεγάλη περιεκτικότητα σε φρούτα και λαχανικά και η λήψη τροφών όπως το ελαιόλαδο και τα προϊόντα σόγιας είναι μέτρα που δρουν θετικά στην πρόληψη του καρκίνου του μαστού.

Δευτερογενής Πρόληψη
Η βασική μέθοδος για τη δευτερογενή πρόληψη του καρκίνου του μαστού στο γενικό πληθυσμό είναι η μαστογραφία. Η μαστογραφία είναι η μόνη απεικονιστική μέθοδος που επιτρέπει αξιόπιστα την ανίχνευση παθολογικών μικροαποτιτανώσεων στο μαστό. Υπολογίζεται, ότι παθολογικές μικροαποτιτανώσεις παρατηρούνται περίπου στο 30-40% του συνόλου των διηθητικών καρκινωμάτων και σε ως και 90% των καρκινωμάτων in situ του μαστού. Γίνεται έτσι φανερό ότι η μαστογραφία μπορεί να μειώσει τη θνησιμότητα από καρκίνο του μαστού. Πράγματι, υπολογίζεται ότι με το συστηματικό προληπτικό έλεγχο με μαστογραφία, η θνησιμότητα από καρκίνο του μαστού μπορεί να μειωθεί ως και 30-50%. Αυτό οφείλεται και στο ότι, εκτός από την υπεροχή της στην ανίχνευση του καρκινώματος in situ, επιτρέπει και τη διάγνωση του διηθητικού καρκίνου του μαστού σε πρωιμότερα στάδια από ότι άλλες μέθοδοι.

Η μαστογραφία ως μέθοδος δευτερογενούς πρόληψης του καρκίνου του μαστού θα πρέπει να πραγματοποιείται σε όλες τις γυναίκες ηλικίας 50-70 ετών σε ετήσια βάση, ενώ για τις ηλικίες 40-50 δεν υπάρχει ομοφωνία ως προς το μεσοδιάστημα ανάμεσα σε δύο μαστογραφίες. Έτσι, σύμφωνα με τις συστάσεις της Αμερικανικής Εταιρείας κατά του Καρκίνου (American Cancer Society-ACS), του Αμερικανικού Κολλεγίου Ακτινολογίας (American College of Radiology-ACR) και του Αμερικανικού Εθνικού Ινστιτούτου κατά του Καρκίνου (National Cancer Institute-NCI), όλες οι γυναίκες ηλικίας μεγαλύτερης των 40 ετών θα πρέπει να υποβάλλονται τακτικά σε προληπτική μαστογραφία σε μεσοδιαστήματα ενός έτους.

Η μαστογραφία ως διαγνωστική μέθοδος έχει ευαισθησία περίπου 90%. Έτσι, υπολογίζεται ότι με την πραγματοποίηση ετήσιας προληπτικής μαστογραφίας περίπου 20% των καρκινωμάτων θα ανακαλυφθεί στο μεσοδιάστημα, ενώ με μεσοδιαστήματα δύο ετών, το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 35-40%.

Είναι αυτονόητο ότι ο τακτικός έλεγχος για τη δευτερογενή πρόληψη του καρκίνου του μαστού περιλαμβάνει και την κλινική εξέταση από το γιατρό, η οποία αποτελείται από την επισκόπηση και την ψηλάφηση των
μαστών με τη γυναίκα τόσο σε όρθια όσο και κατακεκλιμένη θέση, καθώς και την εξέταση της περιοχής της μασχάλης, και του υπερκλειδίου και υποκλειδίου βόθρου, αμφοτερόπλευρα.

Πηγή

Read More