Η εγκυμοσύνη σχετίζεται με δυσμενή ιστολογικά χαρακτηριστικά, αλλά δεν επηρεάζει την επιβίωση σε πρώιμο καρκίνο του μαστού

Η εγκυμοσύνη θεωρείται προστατευτικός παράγοντας για την εμφάνιση του καρκίνου του μαστού. Όμως, η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού είναι πιο αυξημένη κατά την εγκυμοσύνη και για λίγο καιρό μετά απ’ αυτή.

Ένα πρόβλημα είναι ποιο είναι το χρονικό διάστημα μετά την εγκυμοσύνη που η εμφάνιση καρκίνου του μαστού μπορεί να συνδεθεί μ΄ αυτή. Η συνηθέστερη εκτίμηση είναι αυτή του ενός έτους, αλλά μελέτες έχουν δείξει πως η αρνητική επίδραση της εγκυμοσύνης μπορεί να κρατήσει από 2 έως 5 χρόνια.

Ο καρκίνος του μαστού κατά την εγκυμοσύνη θεωρείται ως μία ξεχωριστή οντότητα, ιδιαίτερα λόγω των περιορισμών που θέτει
η εγκυμοσύνη στους θεραπευτικούς χειρισμούς.

Μία έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cancer, με 99 ασθενείς που παρουσίασαν καρκίνο του μαστού κατά την εγκυμοσύνη τους (36) και ένα χρόνο μετά απ’ αυτήν ( 63), διαπίστωσε ότι σε σύγκριση με ασθενείς παρόμοιας ηλικίας που διαγνώστηκαν τις ίδιες χρονιές και δεν ήταν έγκυες, οι όγκοι ήταν συχνότερα αρνητικοί στους ορμονικούς υποδοχείς  ( 59% vs 31%, για οιστρογονικούς και 72% vs 40% για προγεστερινικούς υποδοχείς). Επίσης, οι όγκοι στις έγκυες ήταν μεγαλύτερη σε μέγεθος, συνοδεύονταν συχνότερα από διηθημένους λεμφαδένες και είχαν υψηλότερο βαθμό κακοήθειας. Όμως, μετά από μέση παρακολούθηση 6,3 ετών για τις ασθενείς με καρκίνο της εγκυμοσύνης και 4,7 για τις ασθενείς με καρκίνο εκτός εγκυμοσύνης, η ολική επιβίωση και στις δύο ομάδες. Σε πολυπαραγοντική ανάλυση, ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες ήταν οι ορμονικοί υποδοχείς και η κατάσταση των λεμφαδένων, όχι όμως η εγκυμοσύνη ( O = 0,1317)

Πηγή