Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Καρκίνος του μαστού σε πολύ νεαρές γυναίκες ( έως 25 ετών)



Ομάδα ερευνητών μελέτησε την επίπτωση του καρκίνου του μαστού και την επιβίωση, τα συμπτώματα και τα κλινικά σημεία σε ασθενείς νεότερες των 25 ετών. Η έρευνα που πραγματοποίησε ήταν μία πληθυσμιακή, περιγραφική αναδρομική μελέτη στο OlmstedCounty, της Μινεσότα, με χρησιμοποίηση στοιχείων από το Rochester EpidemiologyProject. Η μελέτη συμπεριέλαβε κορίτσια και γυναίκες ηλικίας μικρότερης των 25 ετών με ιστολογικά επιβεβαιωμένο καρκίνωμα μαστού που διαγνώστηκαν μεταξύ των ετών 1935 και 2005. Σε ένα ποσοστό συμπεριελήφθησαν και μη μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής που παρουσιάστηκαν σε κάποια νοσηλευτική μονάδα εκείνο το χρονικό διάστημα. Κύριο κριτήριο αξιολόγησης ήταν η ηλικιακά προσαρμοσμένη επίπτωση, η 5-ετής επιβίωση και η κλινική εμφάνιση του ΚΜ.
Με τέσσερα περιστατικά καρκίνου μαστού που παρατηρήθηκαν στις κατοίκους της Olmsted County σε 1.201.539 ανθρωπο-έτη, η ετήσια ηλικιακά προσαρμοσμένη επίπτωση του καρκίνου του μαστού σ’ αυτόν τον ηλικιακό πληθυσμό υπολογίστηκε στα 3,2 ανά εκατομμύριο ( 95%CI, 0,1-6,2). Και οι τέσσερις, καρκίνοι συνέβησαν στην ηλικιακή ομάδα των 20-24 ετών (ειδική στην συγκεκριμένη ηλικιακά ομάδα επίπτωση, 16,2 ανά εκατομμύριο). Οκτώ πρόσθετες περιπτώσεις ΚΜ αναγνωρίστηκαν σε μη μόνιμους κατοίκους.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι η καθυστέρηση στη διάγνωση ήταν συνήθης, ενώ όλα τα περιστατικά είχαν τουλάχιστον ένα χαρακτηριστικό στο κλινικό ιστορικό τους ή στην κλινική εξέταση ή στην απεικονιστική διερεύνηση, που ενέβαλε σε υποψίες για επιθετικό νεόπλασμα.
Στο συμπέρασμα τους οι συγγραφείς του άρθρου που παρουσιάστηκε στο περιοδικό Obstetrics & Gynecology του Σεπτεμβρίου (Obstet Gynecol.2011;118(3):529–536) καταλήγουν πως στις πολύ νέες γυναίκες ο καρκίνος του μαστού είναι πολύ σπάνιος και συνδέεται με καθυστερημένη διάγνωση και συνήθως με ανησυχητικά χαρακτηριστικά που απαιτούν βιοψία.  
Οι συγγραφείς στο άρθρο τους εκτιμούν ότι βιοψία ( ανοικτή ή με ευρύστομη βελόνη) σε μάζα στο μαστό μίας νεαρής γυναίκας συστήνεται:
  1. Όταν η ασθενής έχει ιατρικό ιστορικό που εγείρει υποψίες, όπως ιστορικό κακοήθειας, οικογενειακό ιστορικό καρκίνου μαστού ή ωοθηκών σε νεαρή ηλικία, ιστορικό μεταλλάξεων στα BRCA γονίδια, μία ταχέως αυξανόμενη μάζα ή συστηματικές εκδηλώσεις κακοήθειας.
  2. Όταν η κλινική εξέταση διαπιστώνει πυρετό, απώλεια βάρους, αναιμία, συστηματική λεμφαδενοπάθεια, άλλες μάζες ή ηπατο-σπληνομεγαλία. Άλλα ευρήματα που θα πρέπει να εγείρουν υπόνοιες ( και να απαιτήσουν βιοψία) είναι σκληρή μάζα με ανώμαλη περιφέρεια, εισολκή δέρματος, μασχαλιαία λεμφαδενοπάθεια ή συνδυασμός των παραπάνω, διαταραχή της αρχιτεκτονικής ή ασυμμετρία των μαστών, αιματηρή ρύση θηλής από ένα πόροή μάζα μεγέθους 5 εκ. ή μεγαλύτερης.
  3. Αν τα συμπτώματα επιμένουν χωρίς να υποχωρούν για 3- 4 μήνες.
  4. Αν υπάρχουν πολλαπλές ή αμφοτερόπλευρες μάζες
  5. Όταν η επεικονιστική διερεύνηση αναδείξει ύποπτα ευρήματα. 
Πηγή

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου